رژیم غذایی ما شامل انواع گوناگون کربوهیدرات هاست. ساکارز قند نیشکر و لاکتوز قند شیر، دی ساکارید اند یعنی از پیوند دو مولکول مونو ساکارید به وجود آمده اند، در حالی که نشاسته و گلیکوژن، پلی ساکارید اند؛ یعنی پلیمری تشکیل شده از تعداد زیادی مونوساکارید گلوکز اند. آمیلاز بزاق و لوزالمعده، نشاسته را به یک دی ساکارید و مولکول درشتی شامل 3 تا 9 مولکول گلوکز تبدیل میکنند، زیرا مونوساکاریدهایی مانند گلوکز میتوانند به یاخته های روده باریک وارد شوند. آنزیم های گوارشی با واکنش آبکافت هیدرولیز، کربوهیدرات های درشت تر را به مونوساکارید، تبدیل میکنند. در هیدرولیز به کمک آنزیم و با مصرف آب، پیوند بین تک پارها شکسته، و آنها از هم جدا میشوند.
پپسین در محیط اسیدی معده، گوارش پروتئین ها را آغاز و آنها را به مولکول های کوچکتر تبدیل میکند. وجود پپسین برای گوارش رشته های کلاژن بافت پیوندی درون گوشت لازم است. در روده باریک در نتیجه فعالیت پروتئازهای پانکراسی و آنزیم های یاخته های روده باریک، پروتئین ها به واحدهای سازنده خود یعنی آمینواسیدها، آبکافت میشوند
فراوان ترین لیپیدهای رژیم غذایی، تری گلیسیریدها هستند، که معمولاً آنها را چربی می نامند. چربی غذا در دمای بدن ذوب، و در سطح محتویات لوله گوارش شناور میشود؛ در حالی که لیپاز در آب محلول است. بنابراین، نخستین گام در گوارش چربی ها، تبدیل آنها به قطره های ریز است تا آنزیم لیپاز بتواند بر آنها اثر کند. صفرا و حرکات مخلوط کننده روده باریک موجب ریز شدن چربی ها میشوند. گوارش چربی ها، بیشتر در اثر فعالیت لیپاز لوزالمعده در دوازدهه انجام میشود. لیپاز و دیگر آنزیم های تجزیه کننده لیپیدها در دوازدهه،تری گلیسیریدها و لیپیدهای دیگر مانند کلسترول و فسفولیپیدها را آبکافت میکنند.
گوارش مواد در بدن
گوارش کربوهیدرات ها:
رژیم غذایی ما شامل انواع گوناگون کربوهیدرات هاست. ساکارز قند نیشکر و لاکتوز قند شیر، دی ساکارید اند یعنی از پیوند دو مولکول مونو ساکارید به وجود آمده اند، در حالی که نشاسته و گلیکوژن، پلی ساکارید اند؛ یعنی پلیمری تشکیل شده از تعداد زیادی مونوساکارید گلوکز اند. آمیلاز بزاق و لوزالمعده، نشاسته را به یک دی ساکارید و مولکول درشتی شامل 3 تا 9 مولکول گلوکز تبدیل میکنند، زیرا مونوساکاریدهایی مانند گلوکز میتوانند به یاخته های روده باریک وارد شوند. آنزیم های گوارشی با واکنش آبکافت هیدرولیز، کربوهیدرات های درشت تر را به مونوساکارید، تبدیل میکنند. در هیدرولیز به کمک آنزیم و با مصرف آب، پیوند بین تک پارها شکسته، و آنها از هم جدا میشوند.
گوارش پروتئین ها:
پپسین در محیط اسیدی معده، گوارش پروتئین ها را آغاز و آنها را به مولکول های کوچکتر تبدیل میکند. وجود پپسین برای گوارش رشته های کلاژن بافت پیوندی درون گوشت لازم است. در روده باریک در نتیجه فعالیت پروتئازهای پانکراسی و آنزیم های یاخته های روده باریک، پروتئین ها به واحدهای سازنده خود یعنی آمینواسیدها، آبکافت میشوند
گوارش چربی ها:
فراوان ترین لیپیدهای رژیم غذایی، تری گلیسیریدها هستند، که معمولاً آنها را چربی می نامند. چربی غذا در دمای بدن ذوب، و در سطح محتویات لوله گوارش شناور میشود؛ در حالی که لیپاز در آب محلول است. بنابراین، نخستین گام در گوارش چربی ها، تبدیل آنها به قطره های ریز است تا آنزیم لیپاز بتواند بر آنها اثر کند. صفرا و حرکات مخلوط کننده روده باریک موجب ریز شدن چربی ها میشوند. گوارش چربی ها، بیشتر در اثر فعالیت لیپاز لوزالمعده در دوازدهه انجام میشود. لیپاز و دیگر آنزیم های تجزیه کننده لیپیدها در دوازدهه،تری گلیسیریدها و لیپیدهای دیگر مانند کلسترول و فسفولیپیدها را آبکافت میکنند.