نمونه سوالات فصل 4 عربی دهم همراه با جواب تشریحی

(وَ اعْتَصِموا بِحبْلِ اللهِ جَمیعاً و لا تَفَرَّقوا): الأمرُ‌ بِالْوَحدَةِ و عَدَمِ التّفرّق

(وَ عِبادُ‌ الرَّحمٰنِ الَّذینَ یَمشونَ عَلَی الأرضِ هَوْناً): اجتناب المَشْيِ السّریع

(وَ لا تَسُبُّوا الِّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَیَسُبُّوا اللهَ): احترامُ‌ عقائدِ النّاس

یا أهل الْکِتابِ تَعالَوا إلَی کَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنا): احترام الأدیان الإلهیّة

عبادت‌کنندگان خداوند رحمان آنانی‌اند که روی زمین با فروتنی گام برمی‌دارند و آنگاه که نادان خطابشان کنند، به آرامی سخن می‌گویند.

بندگان خدای بخشنده آن کسانی هستند که با آرامش در زمین راه می‌رفتند و چون نادانان آنان را مخاطب قرار دهند، آرام سخن گویند.

بندگان خداوند بخشاینده کسانی‌اند که به آرامی روی زمین گام برمی‌دارند و اگر نادانان آن‌ها را خطاب کنند، به نرمی سخن می‌گویند.

پرستندگان معبود بخشایشگر کسانی‌اند که فروتنانه روی زمین راه می‌روند و هرگاه آنان را نادان خطاب کنند، مسالمت‌آمیز سخن می‌گویند.

هر وقت کسانی را دیدید که به غیر خدا می‌خوانند پس بدانید که آن‌ها دوست دشمن هستند.

هرگاه کسانی را می‌بینید که به غیر از خدا فرا می‌خوانند، پس بدانید که آن‌ها مزدور دشمن هستند.

آن‌گاه که کسانی به غیر از خدا را می‌بینید پس بدانید که آن‌ها دشمن دشمن هستند.

زمانی که می‌بینند کسانی را بدون خدا دعوت می‌کنید پس آگاه باشید که آن‌ها جیره‌خوار دشمن هستند.

به این [نعمت‌ها] رهنمون شدیم؛‌ و اگر خدا راهنمایی‌مان نمی‌کرد، [به این‌ها] راه نیافته بودیم.

به این [نعمت‌ها] رهنمون‌مان ساخت؛ و اگر خدا راهنمایی‌مان نکند، [به این‌ها] راه نمی‌یابیم.

ما را به این [نعمت‌ها] رهنمون ساخت؛ و اگر خدا راهنمایی‌مان نکرده بود، [به این‌ها] راه نمی‌یافتیم.

به این [نعمت‌ها] رهنمون شدیم؛ و اگر خدا راهنمایی‌مان نکرده باشد، چگونه [به این‌ها] راه می‌یافتیم.

حبوب مهدئه

تفتیش بسیط

لا باس

لیسَ کتاباً

یتعایشون

تَعایشوا

تعایشا

تتعایشان

به آیندگان دشنام ندهید چرا که آن عملی است که خدا و رسولش آن را دوست دارند.

به دیگران دشنام نمی‌دهید زیرا این عمل را خدا و پیامبرش دوست ندارند.

به آیندگان دشنام نمی‌دهید چرا که این عمل را خدا و رسولش دوست دارند.

به دیگران دشنام ندهید زیرا این کاری است که خدا و پیامبرش آن را دوست ندارند.

أنزَلَ ≠ أصعَدَ / التواضع ≠ التکبّر

فَرِح ≠ حَزين / التفرقة= الوحدة

السِّلم ≠ الحرب / الإساءة ≠ الإحسان

أضحَکَ ≠ أبکی / قائمة = واقفة

فَضلِ

سَواءٍ

مشترک

یقین

تُکاتِبونَ: مُکاتَبَة

تُکَثَّرونَ: تَکَثَّر

یُقَدِّمون: تقدیم

تُخرِجون: إخراج

و دشنام دادن به آنانی که به‌جای خدا دعوت می‌کنند شایسته نیست؛ زیرا آنان نیز به خداوند دشنام می‌دهند.

و کسانی را که به غیرخدا فرامی‌خوانند، دشنام ندهید که به خداوند دشنام دهند.

و نباید به کسانی که غیرخدا را می‌خوانند دشنام دهید؛ چون آنان به خداوند دشنام خواهند داد.

و کسانی را که به جای خدا فراخوانده‌اند، دشنام ندهید؛ مبادا که آنان نیز به خداوند دشنام دهند.

و از آسمان، آبی را فرو فرستاد سپس با آن از میوه‌ها رزق و روزی برای شما بیرون آورد (آفرید).

و آبی را از آسمان فرو می‌فرستد تا روزی‌تان را از میوه‌ها پدید آوَرَد.

پس روزیِ‌تان را از آسمان با آب [باران] فرستاد و میوه‌ها را [از زمین] بیرون آورد.

و آب از آسمان فرو آمد تا میوه‌ّایی که روزی شماست [از دل خاک] بیرون آیند.

أحسِن کَما أحسَنَ اللهُ إلیكَ: نیکی کرد همان گونه که خدا به تو نیکی کرده است.

قالَ إني أعلَمُ ما لا تَعلَمونَ: گفت من دانستم آن چه شما نمی‌دانید.

ألا بذِکرِ الله تطمَئنُّ القلوبُ: آگاه باش که با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد.

لا تََتَمعُ خصلَتانِ في المؤمنِ: البُخلُ و الکِذبُ: دو ویژگی را در مومن جمع نکن: خسیس بودن و دروغگویی.

مَطار- بَطّاریة- جَواز

غَیْم- ریح- ثَلْج

فُرشاة- معجون الأسنان- مِنشَفَة 

سنویّا – یومیّا – شهریّا

یَبلُغُ الصادِقُ بِصِدقِهِ ما لا یَبلُغُ الکاذِبُ بِاِحتِیالِه

لِکُلِ اختِراعٍ عِلمیٍ و اِبتِکارٍ وَجهٌ نافِعٌ و وَجهٌ مُضِرٌ

یَتِمُّ التَوازُنُ فی الطبیعه مِن خِلالِ وجودِ رَوابِطِ مُتِداخِله

علی کُلِ الناسِ اَن یَتَعایِشوا مَعَ بَعضِهِم تَعایَشاً سِلمیاً

هؤلاء يحبّون مُساعَدَة الآخرين.

الفُرشاة أداةٌ لِتنظيف الأسنانِ.

تَعَرُّف البعضِ مع البعضِ الآخَرِ.

هذا ليس كتاباً، بَلْ دَفتَرَ الذِّكرياتِ.

مسلمان کسی را مجبور نمی‌کند که دینش را بپذیرد زیرا که او به آزادی عقیده معتقد می‌باشد.

مسلمانان به کسی که دینش را نمی‌پذیرند، اجبار نمی‌کنند چرا که به آزادی اندیشه اعتقاد دارند.

مسلمان دوست ندارد کسی را که دینش را نمی‌پذیرد پس او اعتقادی به آزادی اندیشه ندارد.

مسلمان کسی است که دین خود را به کسی اجبار نمی‌کند چرا که او معتقد به آزادی عقیده است.

(ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمئِنُّ القُلوبُ ): آگاه باش که با یادِ خدا دل‌ها آرام می‌گیرد.

أتَعلمُ أنَّ خُمسَ سُکّانِ العالَم مِنَ المسلمین!: آیا می‌دانی یک پنجم ساکنان جهان از مسلمانان هستند!

حَدَثَ إعصارٌ شدیدٌ فی میاه المُحیطِ الأطلَسیّ المُجاورة!: گردباد شدیدی در آب‌های مجاور اقیانوس اطلس رخ داد!

(ربِّ إنّی لِما أنزَلتَ إلیَّ مِن خَیرٍ فقیرٌ ): پروردگارا، من بی‌شک به آنچه از خیر برایم فرستاده شد، نیازمندم.

عَمیلُ العَدوِّ یَدْعُو النّاسَ إلی التّفرِقةِ!: مزدور

لا نُدافِعْ عَنْ إنسانٍ یَسُبّ مَعبوداتِ الآخَرینَ!: ناسزا می‌گویند.

اَلفَرَسُ یَقْدِرُ عَلَی النَّوْم واقِفاً!: اسب

اَلمُحیطُ أکْبَرُ مِنَ الْبَحْرِ جِدّاً!: جزیره

این دو دانش‌آموز یکدیگر را زدند، مدیر داخل شد و با نصیحت آن‌ها را به خاطر کار زشت پشیمان کرد!

این دو دانش‌آموز با هم زد و خورد کردند، مدیر وارد شده نصیحتشان کرد و آن‌ها را به خاطر کار زشتشان سرزنش کرد!

این دو دانش‌آموز همدیگر را زدند، مدیر دخالت کرد و نصیحتشان کرد و آن‌ها را برای کار زشتشان پشیمان کرد!

این دو دانش‌آموز یکدیگر را زدند، پس مدیر دخالت کرد و آن‌ها را پند و اندرز داد و آن‌ها به خاطر کار زشتشان پشیمان شدند!