امام حسین (ع) سال ها در کنار پدر و برادرش در صحنۀ جهاد مبارزه حاضر بودپس از شهادت برادر، با سخنرانی و نامه های افشاگرانه علیه حکومت ظالمانۀ معاویه مبارزه کردپس از مرگ معاویه، پسرش یزید طبق وصیت او به خالفت رسید امام حسین (ع) که نمی خواست با یزید بیعت نماید، با خانواده و بستگان خود از مدینه راهی مکه شد. امام قصد داشت که در پناه خانۀ خدا و با استفاده از ایام حج، مردم را برای مخالفت با حکومت ستمکار و فاسد یزید آماده کند. مردم کوفه با نوشتن نامه های فراوان، ایشان را به آن شهر دعوت کردند .امام نخست اعتنایی به آن نامه ها نکرد، اما با اصرار کوفیان، پسر عموی خود مسلم بن عقیل را روانۀ آنجا کرد. هزاران نفر با مسلم به نمایندگی از امام حسین بیعت کردند. امام نیز پس از دریافت نامۀ مسلم، عازم کوفه شد. یزید، عبیداهلل بن زیاد را که مردی سنگدل و خونریز بود به حکومت آنجا منصوب کرد. عبیدالله با ایجاد رُعب و وحشت مردم را ترساند و مسلم بن عقیل را دستگیر کرد و به شهادت رساند .او سپس مردم کوفه را وادار کرد که آمادۀ جنگ با فرزند پیامبر شوند .سپاه یزید مانع رسیدن امام و یارانش به کوفه شدند و کاروان آن حضرت را ناچار به توقف در سرزمین کربلا (نینوا) نمودند. لشکریان یزید که تعدادشان بسیار زیاد بود، امام حسین و یارانش را محاصره و در روز عاشورا جنگ را آغاز کردند امام و یارانش که مرگ در راه عقیده و ایمان را سعادت و زندگی در سایه حکومت ستمگران را ننگ می دانستند، شجاعانه جنگیدند و در راه حق به شهادت رسیدند.