کنایه در کدام بیت کم تر یافت می شود؟
سبک ِ سري که زند پیش بحر لاف وجود اگر به باد دهد سر بجاست همچو حباب
هر که سجاده خود بر سر آب اندازد همچو کف در نظر همت مردان پوچ است
دهر سپید دست سیه کاسه اي است صعب منگر به خوش زبانی این ترش میزبان
فلک با تنگ چشمان گوشه چشم دگر دارد که چون فرزند کور آید، شود چشم گدا روشن