در کدام بیت، آرایۀ «حسآمیزی» وجود ندارد؟
ز شور عشق تو در کام جان خستۀ من / جواب تلخ تو شیرینتر از شکر میگشت
شربت از دست دلارام چه شیرین و چه تلخ / بده ای دوست که مستسقی از آن تشنهتر است
عمر شیرین گذرانیم به تلخی لیکن / نبود عمر که بیصحبت جانان گذرد
دعایی گر نمیگویی به دشنامی عزیزم کن / که گر تلخ است، شیرین است از آن لب هر چه فرمایی