آرایههای مقابل همه ابیات درست است، بهجز:
گل بخندید و باغ شد پدرام / ای خوشا این جهان، بدین هنگام (تشخیص، مراعاتالنظیر)
چون بُناگوش نیکوان شد باغ / از گل سیب و از گل بادام (تشبیه، تکرار)
در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن / من خود به چشم خویشتن، دیدم که جانم میرود (سجع متوازن، واج آرایی با «ن»)
بر سرِ آنم که گر ز دست برآید / دست به کاری زنم که غصّه سرآید (کنایه، جناس)