در کدام بیت «غلط املایی» یافت میشود؟
غریو از بزرگان مجلس بخواست / که گویی چنین شوخ چشم از کجاست
آنکه حظّ آفرید و روزی داد / با فضیلت همی دهد، یا بخت
هر فضایی سببی دارد و من در غم دوست / اجلم میکشد و درد فراقش سبب است
بهر استثناست ابن حزم و حذر / زان که خر را بر نماید این قدر