انسان موجودی است اجتماعی و به تنهایی نمی تواند زندگی کند. او همیشه باید به همراه انسان های دیگر زندگی کند تا زندگی خوبی داشته باشد. هر کسی باید کار خودش را به موقع و درست انجام دهد تا چرخ روزگار بچرخد. وجود نظم و قاعده در کار ها برای جامعه انسانی لازم است. بی نظمی، کار اجتماع را مختل می سازد. اگر نظم نباشد، کار ها به هم می ریزد و حتی کسی که می خواهد به موقع کار خودش را درست و کامل انجام دهد. در هر جامعه ای که نظم و قاعده و قانون حاکمیت داشته باشد، مردم بهتر تکلیف خودشان را می دانند و زودتر به مقصد می رسند.