در کدام بیت آرایه «تلمیح» به کار نرفته است؟
بعد از این گوش فلک نشنود افغان کسی / که من این گوش ز فریاد و فغان کر کردم
یا رب این آتش که در جانِ من است / سردکن زان سان که کردی برخلیل
نیندازد بهخاک آن را که عشق از خاک بردارد / سر منصور هیهات است از آغوشدار افتد
هر کجا غم نیست، آنجا زندگانی مشکل است / زین سبب آدم به تعجیل از بهشت آمد برون