جواب فعالیت کلاسی صفحه 16 درس 1 پیام های آسمانی هفتم (بینای مهربان)

خاطره ی اول: داستان حضرت ابراهیم (ع) و آتش

داستان حضرت ابراهیم (ع) یکی از بارزترین نمونه‌های مراقبت ویژه خداوند است.

زمانی که نمرود، پادشاه ستمگر زمان، دستور داد تا حضرت ابراهیم را به جرم یکتاپرستی در آتش بسوزانند، مردم هیزم فراوانی جمع کردند و آتشی عظیم برپا کردند. آتش آنقدر بزرگ و سوزان بود که هیچ‌کس نمی‌توانست به آن نزدیک شود تا ابراهیم را در آن بیندازد.

در آن لحظه که همهٔ راه‌ها بسته به نظر می‌رسید و حضرت ابراهیم در میان شعله‌های آتش قرار گرفت، خداوند مهربان که بهترین نگهدارنده است ، به جای خاموش کردن آتش، مستقیماً به خودِ آن دستور داد:

«ای آتش، بر ابراهیم سرد و سلامت باش.»

این فرمان، نمونه‌ای از مراقبت ویژه است؛ خداوند نه تنها ابراهیم را نجات داد، بلکه آتش را برای او به محیطی امن و آرام تبدیل کرد. این داستان به ما نشان می‌دهد که مراقبت خداوند همیشه به شیوه‌هایی فراتر از تصور ماست.

خاطره ی دوم حضرت موسی (ع) در گهواره

در زمانی که حضرت موسی به دنیا آمد، فرعون، پادشاه ستمگر مصر، دستور داده بود تا تمام نوزادان پسر از قوم بنی‌اسرائیل را به قتل برسانند. در چنین شرایط خطرناکی، خداوند به مادر موسی الهام کرد که نگران نباشد.

بر اساس الهام الهی، او کاری را انجام داد که در ظاهر بسیار نگران‌کننده بود: نوزادش را در صندوقی چوبی گذاشت و آن را به رود نیل سپرد. این کار نهایت توکل به مراقبت خداوند بود.

اینجا بود که مراقبت ویژه خداوند مرحله به مرحله آشکار شد:

1. هدایت صندوق: خداوند رود نیل را مأمور کرد تا صندوق را به آرامی و با سلامت کامل، نه به جایی دورافتاده، بلکه به سمت کاخ فرعون هدایت کند.
2. ایجاد محبت: وقتی همسر فرعون صندوق را دید، خداوند محبتی از آن کودک در دل او قرار داد و او فرعون را راضی کرد که نوزاد را به فرزندی قبول کنند و او را نکشند.
3. بازگشت به مادر: کودک گرسنه بود اما سینه هیچ دایه‌ای را قبول نمی‌کرد. در این هنگام، خواهر موسی که از دور مراقب بود، مادرشان را به عنوان دایه‌ای مهربان به درباریان معرفی کرد. به این ترتیب، خداوند با طرحی شگفت‌انگیز، موسی را صحیح و سالم به آغوش مادرش بازگرداند، در حالی که در امنیت کامل و تحت حمایت دربار بود.

این داستان به ما می‌آموزد که نقشه و مراقبت خداوند بسیار دقیق است و گاهی از دل بزرگ‌ترین خطرها، امن‌ترین مسیر را برای بندگانش فراهم می‌کند.

این داستان‌های بزرگ و شگفت‌انگیز به ما قدرت امید و ایمان می‌دهند، اما مراقبت و توجه خداوند تنها در زندگی پیامبران نیست؛ بلکه در لحظه لحظهٔ زندگی همهٔ ما جاری است. حالا نوبت توست که کمی مکث کنی و به دنیای اطراف و خاطرات خودت نگاهی بیندازی. آیا تا به حال در شرایطی سخت، راهی پیش پایت باز شده که انتظارش را نداشتی؟ آیا لحظه‌ای بوده که احساس کنی نیرویی مهربان از تو محافظت می‌کند یا قلبت را آرام می‌کند؟ آن خاطره، هرچقدر هم که ساده و کوچک به نظر برسد، نشانهٔ ارزشمندی از همان «توجه و مراقبت ویژه» است. سعی کن آن را به یاد بیاوری و برای خودت تعریف کنی، چرا که این کار به تو کمک می‌کند تا نشانه‌های محبت خداوند را در زندگی خودت بهتر ببینی و شکرگزار باشی.