گام به گام معنی شعر صفحه 42 درس بیداد ظالمان فارسی (1)

1) علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را     که به ماسوا فکندی همه سایه‌ی هما را

2) دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین               به علی شناختم به خدا قسم خدا را

3) برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن              که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

4) به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من            چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا

5) به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب                که علم کند به عالم شهدای کربلا را

6) چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان              چو علی که میتواند که بسر برد وفا را

7) نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت       متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

8) چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم              که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

9) «همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی      به پیام آشنائی بنوازد و آشنا را»

10) ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب              غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

1) علی ای پرنده خوشبختی رحمت و مهربانی ،تو چه نشانه ای از خدا هستی که سایه خوشبختی و رحمت الهی را بر سر همه موجودات افکنده ای؟

2) ای دل اگر خداشناس واقعی هستی خدا را در چهره علی ببین . به خدا سوگند که من خدا را به وسیله علی (ع) شناختم.

3) ای گدای مسکین در خانه علی (ع) را بزن و نیاز او را به درگاه او ببر زیرا او آنقدر کریم و بخشنده است که به گدا انگشتر پادشاهی می بخشد. (این بیت اشاره دارد به اینکه حضرت علی در نماز انگشتر خود را به سائل بخشید).

4) به جز علی چه کسی انقدر مهربان است که به پسرش سفارش می کند که با قاتل من که اسیر توست مدارا و مهربانی کن. (اشاره دارد به سفارش حضرت علی (ع) به امام حسن در مورد مدارا با ابن ملجم).

5) به جز علی چه کسی پسری این چنین شگفت انگیز (امام حسین ) پرورش داده است که شهدای کربلا را در جهان مشهور کرده است ...

6) از میان عاشقان پاکبازی که با خدا در روز الست پیمان وفاداری بسته اند کدام یک همچون علی میتواند وفاداری را به انجام برساند (اشاره دارد به پیمان الست که روح های انسان ها در روز ازل با خدا بستند و قرآن نیز به آن اشاره کرده است در آیه «اَلَستُ بِرَبِّکُم قالوا بلی» آیا من پروردگار شما نیستم گفتند بلی).

7) نه میتوانم او را خدا بنامم و نه می توانم او بشر بدانم حیران مانده ام که شاه سرزمین لافتی را چه بنامم . ( اشاره دارد به ندایی که در جنگ احد هنگام رشادت های امام علی در آسمان پیچیده بود «لافَتی الّا عَلی؛ لا سیف الّا ذُوالفَقار» جوانمردی چون علی و شمشیری چون ذوالفقار نیست) .

8) چرا چون نی هر لحظه از نوای شوق او دم بزنم و سخن بگویم در حالی که حافظ (لِسانُ الغَیب لقب حافظ شیرازی است) این نوا را خوشتر و زیباتر سروده است.

9) تمام شب ها را در این امید هستم که روزی نسیم صحبگاهی با پیام مهربانی دوست (که با خود همراه آورده است) من عاشق را مورد لطف قرار دهد.

10) ای شهریار از آواز مرغ حق بشنو که در نیمه های شب غم دل را با دوست درمیان گذاشتن خوشتر و بهتر است.