جواب پیشنهاد صفحه 11 درس 1 دین و زندگی دهم انسانی (هدف زندگی)

آیه ۳۷ سوره سبأ به ما یک معیار بسیار مهم و کلیدی را برای نزدیکی به خداوند معرفی می‌کند. خداوند در این آیه می‌فرماید:

«وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَىٰ إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ...»

ترجمه: «اموال و فرزندانتان هرگز شما را نزد ما مقرب نمی‌سازد، مگر کسانی که ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند ...»

با دقت در این آیه، می‌توانیم به این نتایج ارزشمند برسیم:

معیارهای ظاهری عامل قرب نیستند: خداوند به صراحت اعلام می‌کند که ثروت و داشتن فرزندان، به‌خودی‌خود، دلیلی بر برتری یا نزدیکی یک فرد به او نیست. این‌ها امکانات و نعمت‌های دنیوی هستند، اما معیار سنجش ارزش انسان در پیشگاه الهی محسوب نمی‌شوند.

دو عامل اصلی برای تقرب: آیه به‌روشنی دو عامل اساسی را که باعث نزدیکی حقیقی به خداوند می‌شود، معرفی می‌کند:

ایمان (آمَنَ): باور قلبی و حقیقی به خداوند و حقایق دین. این ایمان، اساس و ریشهٔ تمام ارزش‌هاست.

عمل صالح (عَمِلَ صَالِحًا): کارهای شایسته و نیکی که از این ایمان سرچشمه می‌گیرد. ایمان بدون عمل و تلاش در مسیر درست، کامل نیست.

بنابراین، از دیدگاه قرآن، راه رسیدن به قرب الهی از مسیر «ایمان» و «عمل صالح» می‌گذرد، نه از طریق امکانات مادی و دنیوی. در حقیقت، اگر ثروت و فرزندان در مسیر تقویت ایمان و انجام کارهای نیک به کار گرفته شوند، آنگاه می‌توانند وسیله‌ای برای رشد باشند؛ در غیر این صورت، ارزشی برای تقرب به خدا نخواهند داشت.

ثروت و فرزندان می‌توانند اهداف فرعی و ابزاری باشند، اما هدف اصلی که همان قرب الهی است، تنها با ایمان و عمل صالح به دست می‌آید.