ردپای آب در زندگی

هر فرد، روزانه در حدود 350 لیتر آب مصرف می كند. این مقدار آب افزون بر نوشیدن، شامل پخت و پز ، شستشو در آشپزخانه، نظافت، شستشوی لباس و .... است. مصرف آب به فعالیت های روزانه هر شخص محدود نمی شود، بلكه روزانه در صنایع گوناگون، حجم بسیار زیادی آب استفاده می شود. در میان صنایع، صنعت كشاورزی بیشترین حجم آب مصرفی را به خود اختصاص داده است. بررسی ها نشان می دهند كه برای تولید هر وسیله، كالا یا فراورده مقدار معینی آب نیاز است.

همانند ردپای کربن دی اکسید، برای هر فرد، ردپای آب نیز تعریف می شود. درواقع، ردپای آب نشان می دهد كه هر فرد چه مقدار از آب قابل استفاده و در دسترس مصرف می کند و در نتیجه چه مقدار از حجم منابع آب کم می شود. این میزان، همۀ آبی را كه در تولید كالاها، ارائه خدمات و فعالیت های گوناگون مصرف می شود، نشان می دهد. برای مثال اگر شما سالانه 150كیلوگرم گندم مصرف كنید، ردپای آب شما در تولید این مقدار گندم برابر با 274500 لیتر خواهد بود. با حساب كردن همۀ آب مصرفی در زندگی سالانه هر فرد می توان میانگنی ردپای آب او را برآورد كرد. هر چه رد پای آب ایجاد شده، سنگین تر باشد، منابع آب شیرین بیشتر مصرف می شوند و زودتر به پایان می رسند. برآوردهای پژوهشگران نشان می دهد که میانگین ردپای آب برای هر فرد در یک سال در حدود 1000000 لیتر است.

این ردپا شامل همه آب های مصرفی در کشاورزی، دامداری، نساجی، بهداشت، خانه، مدرسه، دانشگاه و... است که همگی از آب های سطحی یا زیرزمینی تأمین می شود. توجه کنید که آب آشامیدنی با آب مصرفی در دیگر صنایع متفاوت است؛ به طوریكه ممكن است آبی برای شستشو مناسب باشد اما آشامیدنی نباشد. هر چند كه آب دریاها و اقیانوس ها، منبع بسیار بزرگی برای تهیۀ آب به شمار می آیند، اما به اندازه ای شور هستند كه باید قبل از مصرف، نمك زدایی و تصفیه شوند.

هنگامی كه حبوبات و میوه های خشك را برای مدتی درون آب قرار می دهیم، متورم می شوند در حالی كه خیار در آب شور چروكیده می گردد.

دیوارۀ یاخته ها در گیاهان روزنه هایی بسیار ریز دارد كه ذره های سازندۀ مواد می توانند از آن گذر كنند. به گونه ای كه این روزنه ها فقط اجازۀ گذر به برخی از ذره ها و مولكول های كوچك مانند آب و یون ها را می دهند و از گذر مولكول های درشت تر جلوگیری می كنند. این دیواره ها غشای نیمه تراوا نامیده می شوند.