گلخانه ها، زمین های کشاورزی ویژه ای هستند که دور تا دور آنها را تا ارتفاع معینی با لایه ای از پلاستیک های شفاف می پوشانند و در آنها گیاهان و میوه های گوناگونی پرورش می دهند. در گلخانه ها در چهارفصل سال به ویژه در زمستان، فراورده های کشاورزی مانند قارچ، خیار، گوجه فرنگی، توت فرنگی و... کشت می شود.
گلخانه، گیاه یا میوه را از آسیب های ناشی از تغییر دما و آفت ها حفظ می کند.
نور خورشید هنگام گذر از هواكره با مولكول ها و دیگر ذره های آن برخورد می كند و تنها بخشی از آن به سطح زمنی می رسد. از اینرو، زمین گرم می شود و مانند یک جسم داغ از خود پرتوهای الكترومغناطیس گسیل می دارد؛ با این تفاوت كه انرژی پرتوهای گسیل شده، كمتر و طول موج آنها بلندتر است.
کرۀ زمین با لایه ای از گازها به نام هواکره احاطه شده است. ین لایه برای زمین همانند لایۀ پلاستیکی برای گلخانه است و سبب گرم شدن کرۀ زمین می شود، به طوری که اگر این لایه وجود نداشت میانگین دمای کرۀ زمین به\( - {18^0}C\) کاهش می یافت. با این توصیف پرتوهای خورشیدی پس از برخورد به زمین دوباره با طول موج های بلندتر به هواکره بر می گردند، اما برخی گازهای موجود در هواکره مانند 2CO، H2O و... مانع از خروج آنها می شوند و بدین ترتیب زمین را گرم تر می کنند. هرچه مقدار این گازها در هواکره بیشتر باشد، دمای زمین بالاتر خواهد رفت.