سرانجام رومیان رقیبان خود (مثل کارتاژ) را شکست دادند و بر دریای مدیترانه و سرزمین های پیرامون آن مسلط شدند. در نتیجه این فتوحات، جمهوری رم تبدیل به قدرتی بزرگ در مدیترانه شد و به توسعه طلبی خود در اروپا، آفریقا و آسیا ادامه داد. رومیان با لشکرکشی به سرزمین های شرق دریای مدیترانه در غرب آسیا، بقایای حکومت سلوکیان را برانداختند و به سوی ایران پیشروی کردند. تنها حکومت اشکانی بود که در مقابل سپاه روم ایستادگی کرد.
پس از آنکه امپراتور کنستانتین، شهر بیزانتیوم (قسطنطنیه، استانبول) را به پایتختی برگزید، به تدریج زمینه تقسیم امپراتوری روم به دو بخش شرقی و غربی فراهم آمد.
روم غربی در 475 م. در اثر هجوم اقوام بیابان گرد نابود شد؛ امّا روم شرقی تا سال 1453 م. که پایتخت آن توسط امپراتوری مسلمان عثمانی فتح شد، دوام آورد.