|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
چون |
وقتی که |
از |
در اینجا «به سبب» |
|
برهنگی |
بد لباسی |
عاجزی |
ناتوانی |
|
بازکردن موی |
تراشیدن موی سر |
گرمابه |
حمّام |
|
باشد که |
به امید آن که |
جامه |
لباس |
|
گذارد |
اجازۀ ورود می دهد |
درمک |
درهم کم، پول اندک |
|
گرمابه بان |
حمّامی |
دَمَک |
چند لحظۀ کوتاه |
|
شوخ |
چرک، آلودگی |
دررویم |
وارد شویم |
|
در پی |
به دنبال |
کِرای |
کرایه |
|
باز شدیم |
پناه بردیم، رفتیم |
دینار |
سکّۀ طلا |
|
چاره ندانستیم |
چاره نداشتیم |
مَلِک |
پادشاه |
|
می گفتند |
می نامیدند |
اهل |
شایسته |
|
فضل |
دانش |
پارسی |
ایرانی |
|
صحبت |
دوستی، همنشینی |
وسعت |
سرمایه |
|
مرمّت |
اصلاح و رسیدگی |
برنشین |
سوار شو |
|
بدحالی |
فقیری |
رُقعه |
نامۀ کوتاه، یادداشت |
|
غرض |
هدف، نیّت |
اهلیت |
شایستگی، لیاقت |
|
در حال |
فوراً، بی درنگ |
تن جامه |
لباس |
|
ساختیم |
تهیّه کردیم |
به مجلس وزیر شدیم |
به مجلس وزیر رفتیم |
|
ادیب |
سخن دان، سخن شناس |
نیکو منظر |
زیبارو، خوش چهره |
|
دِیْن |
وام |
اِنعام |
بخشش |
|
اِکرام |
بزرگداشت |
عزّ و جلّ |
عزیز و بزرگ است |
|
دنیاوی |
دنیایی، مادّی |
نیک |
خوب، بهتر |
|
دررفتیم |
وارد شدیم |
درآمدند |
وارد شدند |
|
خدمت |
تعظیم، ادای احترام |
مَسلَخ |
رختکن حمّام |
|
تازی |
عرب |
زبان تازی |
زبان عربی |
|
خجل |
شرمنده |
شدّت |
سختی |
|
بیشه |
جنگل کوچک، نیزار |
خفته |
خوابیده |
|
نعره |
فریاد بلند، بانگ |
یک نفس |
یک لحظه |
|
غوک |
قورباغه |
بهایم |
جمع بهیمه، چارپایان |
|
مروّت |
جوانمردی، مردانگی |
مگر |
اتّفاقاً |
|
دوش |
دیشب |
مرغ |
پرنده |
|
طاقت |
تاب، توان |
هوش |
هوشیاری |
|
بانگ |
آواز، فریاد |
آدمیّت |
آدم بودن |
|
مدهوش |
سرگشته، حیران، متحیّر |
||
|
بِحقِّ الحقّ و اَهلِهِ |
به حق حقیقت و اهل حق |
||
|
دهاد |
فعل دعایی به معنی بدهد |
||
|
فَراغ |
آسایش و آرامش، آسودگی |
||
|
مخلص |
بی ریا، صمیمی، با اخلاص |
||
|
قیاس کردن |
حدس و تخمین زدن، برآورد کردن |
||
|
گُسیل کردن |
روانه کردن، فرستادن کسی به جایی |
||
|
جَلَّ جَلالُه و عَمَّ نَوالُه |
شُکوه او بزرگ و لطف او فراگیر است |
||
|
دلّاک |
کیسه کش حمّام، مشت و مال دهنده |
||
|
لُنگ |
پارچه ای که در حمّام به کمر می بندند |
||
|
تسبیح |
خدا را به پاکی یاد کردن، سبحان الله گفتن |
||
|
شوریده |
کسی که ظاهری آشفته دارد، عاشق و عارف |
||
|
مُکاری |
کرایه دهندۀ اسب، الاغ و مانند آن ها؛ چاروادار |
||
|
فرج |
گشایش، گشایش در کار و از میان رفتن غم و رنج |
||
|
قَیّم |
سرپرست، در متن درس به معنی کیسه کش حمّام آمده است |
||
|
پلاس |
نوعی گلیم کم بها، جامه ای پشمینه و ستبر که درویشان پوشند |
||
|
خورجینک |
خورجین کوچک، کیسه ای که معمولاً از پشم درست می کنند و شامل دو جیب است |
||
|
مغربی |
مربوط به مغرب (کشورهای شمالی آفریقا جز مصر؛ امروزه مراکش، کشوری در شمال غربی قارّۀ آفریقا)، در مورد طلا مجازاً به معنی «مرغوب» به کار رفته است |
||
|
ما را در آنجا نگذاشته بودند |
به ما اجازۀ ورود نداده بودند |
||