|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
تقدیر |
سرنوشت |
باری |
آفریدگار |
|
تعالی |
والا، بزرگ |
باری تعالی |
خداوند بزرگ |
|
حاشیه |
کناره، ساحل |
گرد آمدن |
جمع شدن |
|
زائر |
زیارت کننده |
وسواس |
دودلی |
|
کاویدن |
کندن و جستن |
حق الله |
حقوق خداوند |
|
حق الناس |
حقوق مردم |
متواضع |
فروتن |
|
راست و ریس کردن |
آماده و مهیّا کردن |
سکّان دار |
راننده کشتی |
|
وارسی کردن |
گشتن |
ماسک |
روبند، پنام |
|
خطوط |
جمع خط، مرز |
بی تکلّف |
بی ریا، صمیمی |
|
طلبه |
زیارت کننده |
لبنیات |
فرآورده های شیری |
|
عملیات |
فعالیت های نظامی |
رُعب |
ترس، دلهره، هراس |
|
قوه الهی |
نیروی الهی |
یارا |
جرأت |
|
ایستایی |
مقاومت |
صف شکن |
بر هم زننده صف دشمن |
|
تجلّی |
آشکار شدن، جلوه کردن |
بدر |
یکی از جنگ های پیامبر |
|
آکنده |
پر |
خط را گشودند |
خط دشمن را شکستند |
|
خیل |
گروه |
فتوحات |
پیروزی ها |
|
خط شکن |
صف شکن |
تواضع |
فروتنی |
|
غرور |
خودبینی |
سردمدار |
سردسته، رئیس |
|
نِسیان |
فراموشی |
غفلت |
بی خبری |
|
جزر |
آبکاست |
مَدّ |
آبخاست |
|
نفوس |
جمعِ نفْس، خود |
متّکی |
تکیه کننده |
|
تمثیل |
نماد |
باک |
ترس |
|
بولدوزرچی |
راننده بولدوزر |
مظهر |
نماد |
|
فقر مخلوق |
تهیدستی آفریده |
غَنا |
توانگری، بی نیازی |
|
غِنا |
آواز خوش |
خالق |
آفریدگار |
|
مراتب |
جمع مرتبه |
قُرب |
نزدیکی |
|
عَلمَ |
پرچم |
طوس |
شهری در استان خراسان |
|
استدعا |
درخواست |
تخت |
منبر |
|
بنهادند |
قرار دادند |
مُقری |
قرآن خوان |
|
برخواندن |
قرائت کردن |
درآمدند |
درون آمدند، وارد شدند |
|
برپای خاست |
بلند شد |
بیامرزاد |
بیامرزد |
|
یک گام فراتر آید |
یک قدم جلوتر بیاید |
ختم کرد |
پایان داد |
|
بر این ختم کرد |
با این جمله به پایان برد |
||
|
دست به روی فرو آورد |
دست بر روی چهره کشید |
||
|
مشیت |
اراده، خواست خدای تعالی |
||
|
خطوط فروریخت |
خطوط دفاعی دشمن شکست |
||
|
اسوه |
پیشوا، سرمشق، نمونه پیروی |
||
|
مرضیّه |
کسی که خدا از او خرسند است |
||
|
خطّ مقدّم |
جلوترین منطقه درگیری با دشمن |
||
|
تکلف |
رنج بر خود نهادن، خودنمایی و تجمّل |
||
|
جنود |
جمع جُند، سربازان، لشکریان، سپاهیان |
||
|
گُردان |
یگان نظامی که شامل سه گروهان است |
||
|
تاختن |
حمله کردن(بن ماضی: تاخت، بن مضارع: تاز) |
||
|
تازه نفس |
کسی که خسته نیست و تازه کاری را آغاز کرده است |
||
|
خور |
زمین پست، شاخه ای از دریا مانند خورموسی و خورمیناب |
||
|
سکّان |
ابزاری در دنباله کشتی برای حرکت دادن کشتی از سمتی به سمت دیگر |
||
|
معرف |
کسی که در مجلس بزرگان، هر کدام از مردم را به جای مناسبشان بنشاند |
||
|
سوله |
ساختمان فلزی با سقف بلند که بیشتر به عنوان انبار و کارگاه از آن استفاده می شود |
||
|
حُنین |
نام نبردی است در منطقه حنین (بین مکّه و طائف) که میان مسلمانان و کافران پس از فتح مکّه روی داد |
||