مقدار هوایی که با دم عادی وارد دستگاه تنفس می شود برابر مقدار هوایی است که با بازدم عادی از دستگاه
تنفس خارج می شود، به این میزان هوا، حجم جاری می گویند.
مقداری از هوای دمی، در مجاری تنفسی می ماند، و به بخش مبادله ای نمی رسد.
تعداد تنفس در دقیقه (هوایی که در یک دقیقه با تنفس عادی جابه جا می شود)
حجم ذخیره دمی :
پس از یک دم معمولی، با یک دم عمیق، مقداری هوا بیشتر وارد دستگاه تنفس می شود، به این میزان هوا،
حجم ذخیره دمی می گویند.
پس از بازدم عادی، می توان با بازدم عمیق، هوای بیشتری از دستگاه تنفس خارج کرد که به این میزان هوای
اضافی خارج شده، حجم ذخیره بازدمی می گویند.
پس از یک بازدم عمیق، هنوز مقداری هوا درون شش ها می ماند که به آن حجم باقی مانده گفته می شود.
1-تا حبابک ها همیشه باز باشند.
2-تبادل گازها به صورت دائمی انجام شود.
هوای ذخیره دمی + حجم جاری + هوای ذخیره بازدمی
در واقع مقدار هوایی که با یک دم عمیق وارد شش ها شده و با یک بازدم عمیق از شش ها خارج می شود.
ظرفیت حیاتی + هوای باقی مانده
حجم جاری + هوای ذخیره دمی + هوای ذخیره بازدمی + حجم باقی مانده
حداکثر مقدار هوایی که شش ها می توانند در خود جای دهند.
حجم های تنفسی
حجم جاری :
مقدار هوایی که با دم عادی وارد دستگاه تنفس می شود برابر مقدار هوایی است که با بازدم عادی از دستگاه
تنفس خارج می شود، به این میزان هوا، حجم جاری می گویند.
هوای مرده :
مقداری از هوای دمی، در مجاری تنفسی می ماند، و به بخش مبادله ای نمی رسد.
حجم تنفسی در دقیقه :
تعداد تنفس در دقیقه (هوایی که در یک دقیقه با تنفس عادی جابه جا می شود)
حجم ذخیره دمی :
پس از یک دم معمولی، با یک دم عمیق، مقداری هوا بیشتر وارد دستگاه تنفس می شود، به این میزان هوا،
حجم ذخیره دمی می گویند.
حجم ذخیره بازدمی :
پس از بازدم عادی، می توان با بازدم عمیق، هوای بیشتری از دستگاه تنفس خارج کرد که به این میزان هوای
اضافی خارج شده، حجم ذخیره بازدمی می گویند.
حجم باقی مانده :
پس از یک بازدم عمیق، هنوز مقداری هوا درون شش ها می ماند که به آن حجم باقی مانده گفته می شود.
علت وجود حجم باقی مانده وجود دارد :
1-تا حبابک ها همیشه باز باشند.
2-تبادل گازها به صورت دائمی انجام شود.
ظرفیت حیاتی:
هوای ذخیره دمی + حجم جاری + هوای ذخیره بازدمی
در واقع مقدار هوایی که با یک دم عمیق وارد شش ها شده و با یک بازدم عمیق از شش ها خارج می شود.
ظرفیت تام (ظرفیت شش(
ظرفیت حیاتی + هوای باقی مانده
حجم جاری + هوای ذخیره دمی + هوای ذخیره بازدمی + حجم باقی مانده
حداکثر مقدار هوایی که شش ها می توانند در خود جای دهند.