نصب اپلیکیشن

صفحه رسمی مای درس

اطلاع از آخرین تغییرات، جوایز و مسابقات مای درس
دنبال کردن

قرن دهم

پاسخ تایید شده
4 ماه قبل
0
[شاه کلید مای درس] | قرن دهم
bookmark_border یازدهم انسانی
book علوم و فنون ادبی (2)
bookmarks فصل 7 : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های دهم و یازدهم
4 ماه قبل
0

قرن دهم

 در این قرن حکومت در دست جانشینان تیمور بود؛به گونه ای که در هر گوشه ای حاکمی از آنان حکومت می کرد.اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران در این دوره به طور کلی و وضع ادبیات نیز،به تبع آن آشفته شده بود.

 در این سالها دو جریان شعری بیشتر رونق داشت:

*سعدی*بابافغانی شیرازی

1)شعر لطیف و فصیح: حافظ

 2)مکتب وقوع :نتیجه چاره اندیش شاعران برای تغییر سبک و رهایی از گرفتاری تقلید بود و بازتاب طبیعی محیط اجتماعی

سیطره ی دراز مدت مغولان و تیموریان بر سرزمین ایران بر سرزمین ایران و ویرانی ها و خرابی هایی که در همه ی ابعاد و زمینه ها به بار آورند،دانش،فرهنگ، و ادبیات را تحت الشعاع خود قرار داد.بعد از ظهور شاعرانی چون سعدی،موالانا و حافظ در دوره ی عراقی،به دلیل تسلط طولالنی مدت مغول و تیموری، جایی برای رشد زبان و ادبیات فارسی و ادیبان باقی نماند.

 شاعران این دوره تشخیص داده بودند که سبک عراقی از واقعیت دور شده و کاملا جنبه ذهنی و تخیلی یافته است و با ادامه پایبندی به سنن ادبی نابود می شود.پس باید به سوی حقیقت جویی و واقع گویی بازگشت.شاعران برای این کار نیازمند پرداختن به مسائل اجتماعی و انتقادهای سیاسی بودند و قالب غزل با توجه به نقش و سابقه کاربردش اجازه جولان بیشتر در این میدان را نمی داد. عوامل روی آوردن شاعران ایرانی به دربارهای هندی :

1(بی توجهی و بی مهری شاهان صفوی نسبت به شاعران

2)شاعرنوازی و ادب گرایی سلاطین

تهیه کننده: مهری پور سجاد


سایر مباحث این فصل