|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
به قدری |
به اندازه ای |
حادثه |
رویداد |
|
فروغ |
پرتو، تابش، نور |
می درخشد |
پرتو می افکند |
|
گویی |
مثل اینکه |
کراوات |
گردن آویز |
|
متمدّن |
شهری |
تجدّد |
نوگرایی |
|
افراط |
تندروی |
متجدّدانه |
نوگرایانه، روشنفکرانه |
|
متلک |
سخن نیشدار |
عَلَم |
پرچم |
|
افسار |
عنان |
می مانید |
مانند هستید |
|
سو |
دید، توان بینایی |
بد و بیراه گفتن |
ناسزا گفتن |
|
گسیخته |
پاره شده |
شلخته |
بی بند و بار، نامرتب |
|
راه می افتد |
درست شدن |
بور |
سرخ |
|
حمل |
تعبیر |
مُهملی |
بی کارگی و تنبلی |
|
ولنگاری |
بی بند و باری |
دهاتی |
روستایی |
|
لات |
در اینجا جوانمرد |
کذا |
آن چنانی، چنان |
|
روضه |
سوگواری |
نقّال |
داستان گو |
|
رودربایستی |
شرم |
رُک و راست |
بدون رودربایستی |
|
تعزیه |
شبیه خوانی |
مرثیه |
سوگ سروده |
|
بادامی |
مانند بادام |
فرام |
فریم، قاب عینک |
|
قُلا |
کمین |
سر چیزی رفتن |
سراغ چیزی رفتن |
|
مسخره |
ریشخند |
شرارت |
بدنهادی |
|
موصوف |
وصف شده |
مضحک |
خنده آور، مسخره آمیز |
|
طالع |
طلوع کننده |
مخلوط |
آمیخته |
|
سرخوش |
خوشدل |
نکته گو |
شوخ |
|
شوخ |
لطیفه گو |
چشم مسلّح |
چشم دارنده عینک |
|
سابقۀ |
پیشینه |
سوءِظنّ |
بدگمانی |
|
خاصّه |
به ویژه |
جنجال |
آشوب، داد و فریاد |
|
یُغور |
درشت و بدقواره |
تاب دادن |
پیچاندن |
|
جور |
هماهنگ |
قوز |
گوژ |
|
چشم دوختن |
خیره شدن |
مهیب |
سهمگین، ترس آور |
|
هِر و هِر |
پیاپی؛ نام آوا |
قهقهه |
خنده بلند و پیاپی |
|
توهّم |
پنداشتن |
راه انداخته ام |
درست کرده ام |
|
مات و مبهوت |
سرگشته و حیران |
خیره خیره |
برّ و برّ |
|
پریدن |
جهیدن |
جستن |
جهش کردن |
|
کمیسیون کردن |
تشکیل جلسه دادن |
اخراج |
بیرون انداختن |
|
قدر |
اندازه |
بگی |
گویی |
|
دم |
نزدیک |
دکون |
دکّان |
|
خفّت |
خواری |
صحن |
محوطه |
|
قِران |
ریال |
خان |
رئیس، امیر، بزرگ |
|
به خویش بود |
به حال خود بود |
بس |
فقط |
|
چند چند |
گروهی، چند نفر |
تنگ |
چسبیده |
|
جانب |
سمت، طرف |
تپانچه |
سلاح گرم دستی |
|
گشوده |
باز شده |
محقّر |
کوچک، حقیر |
|
عُلما |
جمع عالِم |
حوزه |
دبستان دینی |
|
طرف شدن |
رویارو شدن |
بدنهاد |
بد ذات |
|
خلوص |
پاکی |
طهارت |
پاکی |
|
موقّر |
با وقار، متین |
رعیّت |
عامه مردم |
|
طلبه |
دانشجوی دینی |
تلَمّذ |
شاگردی کردن، آموختن |
|
بیش |
بیشتر |
متلاشی |
فروپاشیده |
|
موهبت |
بخشش |
الهی |
ایزدی |
|
سقوط |
فروافتادن |
استبداد |
خودکامگی |
|
شمایل |
چهره، رخسار |
مستبد |
خودکامه |
|
جهل |
نادانی |
هیکل |
پیکر، اندام |
|
عذر |
پوزش |
ید |
دست |
|
خوف |
ترس |
چنته |
کیسه، توبره |
|
بی پروا |
بی باک |
تأثرّ |
اثرپذیری، اندوه |
|
جملگی |
همگی |
اجانب |
جمع اجنبی، بیگانگان |
|
سلطه |
چیرگی |
شرع |
راه و روش دین |
|
بی هوا |
بدون برنامه و حساب |
شرع |
راه و روش دین |
|
بندۀ ناچیز |
بنده حقیر و بی ارزش |
باختن |
شکست خوردن |
|
قُلدْری |
گردن کلفتی و زورگویی |
تاختن |
حمله کردن |
|
ابراز |
آشکار کردن |
بهنگام |
به وقت |
|
در باب |
در زمینه |
حدّت |
تیزی و تندی |
|
پی |
دنبال |
ارک |
قلعه، دژ |
|
رفعت |
اوج ، بلندی، والایی |
بساط |
گستردنی |
|
او را نگین کرده بودند |
گرداگرد او را گرفته بودند |
||
|
مغتنم |
با ارزش، غنیمت شمرده |
||
|
مسامحه |
آسان گرفتن، ساده انگاری |
||
|
شماتت |
سرکوفت، سرزنش، ملامت |
||
|
نی قلیان |
نی ای که از آن قلیان سازند |
||
|
ابلاغ |
رساندن نامه یا پیام به کسی |
||
|
مخاطره |
خطر، خود را در خطر انداختن |
||
|
چفت |
بست، زرفین، قلاب پشت در |
||
|
فرنگی مآبی |
به شیوۀ فرنگی ها و اروپایی ها |
||
|
تمام عیار |
کامل و بی نقصان، پاک، خالص |
||
|
قُلا کردن |
کمین کردن، در پی فرصت بودن |
||
|
تعلیمی |
عصای سبکی که به دست گیرند |
||
|
هست و نیست |
اصطلاح عامیانه است؛ بی برو برگرد |
||
|
عیار |
خالص، سنجه، مقابل غش و ناپاکی |
||
|
شوربا |
آش ساده که با برنج و سبزی می پزند |
||
|
قدّاره |
جنگ افزاری شبیه شمشیر پهن و کوتاه |
||
|
نخ قند |
نوعی نخ که از الیاف کَنَف ساخته می شود |
||
|
هپل و هپو |
لاقید و لا ابالی، هرج و مرج، دست و پا چلفتی |
||
|
بقچه |
پارچه بزرگی که در آن جامه و انواع قماش پیچند |
||
|
فرنگی مآب |
کسی که به آداب اروپاییان رفتار می کند، متجدّد |
||
|
نوحه |
آنچه در مراسم سوگواری و عزاداری خوانده می شود |
||
|
شاه چراغ |
لقبی که مردم شیراز به احمدبن موسی (ع) داده اند |
||
|
قوّال |
در اینجا مقصود بازیگر نمایش های دوره گردی است |
||
|
زاد المعاد و کتاب جودی |
کتاب دعا از علامه مجلسی و عبدالجواد جودی دورهٔ قاجار |
||
|
کلون |
قفل چوبی که پشت در نصب می کنند و در را با آن می بندند |
||
|
قبا |
نوعی جامۀ جلو باز که دو طرف جلو آن با دکمه بسته می شود |
||
|
هردم بیل |
هردن بیر (اصطلاح عامیانه و ترکی است)؛ بی نظم و بی ترتیب |
||
|
میرپنج |
افسر ارشدی که فرماندهِ عدهای سرباز در حدود پنج هزار تن بود |
||
|
آستانه |
قطعۀ زیرین چهارچوب در یا پنجره؛ در این درس، نقطۀ آغاز یک کار |
||
|
مشروعیّت |
منطبق بودن رویه های قانون گذاری و اجرایی حکومت با نظر مردم آن کشور |
||