خداوند فقط یک دین یعنی اسلام فرستاده و همه پیامبران همین دین را در خور فهم انسان های زمان خود بیان کردند؛ پس آمدن پیامبر و کتاب جدید نشانگر این است که بخشی از تعلیمات پیامبر قبلی اکنون نمی تواند پاسخگوی نیازها باشد. هر پیامبری به آمدن پیامبر بعد از خود بشارت می داد پس وجود دو یا چند دین در یک زمان نشانگر این است که پیروان پیامبر قبلی هنوز به پیامبر جدید ایمان نیاورده اند. (سرپیچی از فرمان خدا(
از آنجا که جز قرآن کتاب دیگری وجود ندارد که بتوان گفت محتوای آن کاملا از خداست و چیزی هم از آن کم یا زیاد نشده پس تنها دینی که می تواند رستگاری انسان را در دنیا و آخرت رقم بزند، اسلام است. (و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه)
کار پیامبران مانند فروشندگان کالا نیست که برای خود مغازهای باز کرده باشند تا مردم بین کالاها یکی را انتخاب کنند؛ کار پیامبران مانند معلمان یک مدرسه که پایه های مختلف تحصیلی را به ترتیب تدریس می کنند و مطالب سال قبل را تکمیل می کنند.
پیامبران مردم را به سوی خدا خواندند نه به سوی خود و هم یک راه داشته اند. پس ایمان به آخرین پیامبر، ایمان به تمام پیامبران سابق است.
تجدید نبوت ها صحنه باشکوهی از تکامل دین است .