ویژگی های نثر در قرون هفتم و هشتم و نهم

الف) ویژگی های زبانی:

ضعیف شدن نثر فنی و در نهایت از بین رفتن آن در دورۀ تیموری در قرن هشتم

ساده شدن نثر بیش تر کتاب ها

ورود واژه های مغولی و پس از آن، ترکی

ضعف و سستی در ساختار جمله ها

رواج و رونق " تاریخ نویسی " به زبان ساده

بازنویسی کتاب های نثر فنی به زبان ساده.

یکی از کتاب هایی که در این دوره به نثر ساده باز نویسی شد، کتاب«کلیله و دمنه » است. این کتاب را واعظ کاشفی بازگردانی کرد ونام آن را « انوار سهیلی»گذاشت.

ورود واژه های مغولی و پس از آن، ترکی

تعدادی از واژه ها از جمله ییلاق ،قشلاق،یورش ،قشون و ... درزبان امروز به کار می رود.

حسین بایقرا، امیرعلی شیرنوایی ترکی گویی را در هرات تشویق می کردند.

امیر علی شیرنوایی کتاب های محاکمه اللغتین ،مجالس النفائس، محبوب القلوب را به ترکی نوشت .

ظهیرالدین بابر کتاب بابر نامه را به ترکی نوشت .

تعدادی از واژه ها، از جمله ییلاق، قشلاق، یورش، قشون و ... در زبان امروز هم به کار می رود.

رواج و رونق " تاریخ نویسی " به زبان ساده

نثر این کتب تاریخی یک دست و فصیح و روان نیست.

علاقه مغولان به ثبت وقایع پدران و اجدادشان سبب رواج تاریخ نویسی در دوره مغول و تیموری شد.

حاشیه نویسی های متعدد به نثر ساده بر کتب تاریخی قدیمی انجام شد.

ب) ویژگی های ادبی:

توجه به صنایع ادبی به جای تعمق و تفکر

توجه به ظاهرسازی و صنایعی چون ذوقافیتین و ذوبحرین سرایی و ماده تاریخ و ...

آوردن سجع های متوالی و استعاره های دور از ذهن و بی روح

پ) ویژگی های فکری:

کم شدن دقت و صحت مطالب به دلیل کشته شدن و متواری شدن فضلا و از بین رفتن کتابخانه ها.

 کم شدن تحقیق و پژوهش به علت نبود استادان بزرگ و از بین رفتن مراکز علمی.

 کنارآمدن عرفا با مغولان و از دست دادن اصالت خود و مشغول شدن به درسی کردن عرفان و شرح اصطلاحات آن.