|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
اقامت |
توقّف، سکونت، ماندن |
رنجش |
آزرده خاطر شدن |
|
بدرود گفت |
خداحافظی کرد |
زود باشد |
به زودی، خیلی زود |
|
سوختگان |
عارفان و عاشقان |
ملقّب |
لقب یافته، مشهور شده |
|
آوازه |
شهرت |
تقوا |
پرهیزگاری |
|
فضل |
دانش، کمال |
طالب |
خواهان |
|
دیار |
شهر، ناحیه |
صاحب بصیرت |
دانا، آگاه |
|
نواحی |
جمع ناحیه، مناطق |
خوش لقا |
زیبارو، خوش سیما |
|
اصرار |
پافشاری |
مریدان |
پیروان |
|
وعظ |
اندرز، پند دادن |
عازم |
رهسپار، راهی |
|
تقوا |
پرهیزگاری |
زهد |
پارسایی، پرهیزگاری |
|
معارف |
دانش ها |
مشایخ |
بزرگان |
|
مریدان |
طرفداران، دوستداران |
زاهدان |
پارسایان، پرهیزگاران |
|
فزون تر |
بیشتر، زیادتر |
ملامت |
سرزنش |
|
در پیِ |
به دنبالِ |
ناگزیر |
ناچار |
|
حریفان |
دوستان، همراهان |
گریزپا |
فراری، گریزان |
|
شیرین |
زیبا و خوشگوار |
زرّین |
طلایی |
|
مَه |
مخفّف ماه |
خوب |
زیبا |
|
مکر |
حیله، فریب |
دَمی دگر |
لحظه ای دیگر |
|
نَرُست |
رشد نکرد، نرویید |
به خشم آمدند |
عصبانی شدند |
|
انقلاب |
دگرگون شدن |
پُرغوغا |
شلوغ |
|
عازم |
رهسپار، راهی |
افغان |
فغان، ناله، زاری |
|
برزن |
محلّه |
همّت |
خواست، اراده |
|
دستار |
عمّامه |
مشتمل |
شامل |
|
سخت |
بسیار |
جذّاب |
گیرا |
|
سیرت |
رفتار، کردار |
ستوده |
ستایش شده |
|
سرآمد |
برگزیده |
طعن |
سرزنش |
|
حُسن خُلق |
خوش رفتاری |
شیفته |
عاشق، دلباخته |
|
هر نفس |
هر لحظه |
فلک |
آسمان |
|
عزم |
قصد، نیّت |
تماشا |
با هم راه رفتن |
|
فلک |
آسمان |
مَلَک |
فرشته |
|
باز |
دوباره |
جمله |
همه |
|
هر دَم |
هر لحظه |
بالین |
بستر، بالش |
|
رو |
برو |
بنه |
بگذار، قرار بده |
|
بالین |
بستر، بالش |
شبگرد |
شبرو |
|
مبتلا |
گرفتار، اسیر |
عزم |
قصد، اراده |
|
دوش |
دیشب |
پیر |
مرشد، راهنما |
|
مگری |
گریه نکن |
دریغ |
افسوس |
|
خواجه |
سرور، آقا |
خادم |
خدمتکار، مرید |
|
حکایتی چند |
چند حکایت |
از آنِ |
برای |
|
یا |
ای (حرف ندا) |
مباش |
نباش |
|
متّفق |
همسو، هم عقیده، موافق |
||
|
صنم |
بُت، معشوق زیبارو (مجازاً) |
||
|
درویش |
سالک، عارف، فقیر، نیازمند |
||
|
تکاپو |
تلاش و جست و جوی بسیار |
||
|
قونیه |
یکی از شهرهای ترکیۀ امروزی |
||
|
احوال |
جمع حال، حال ها، وضع ها |
||
|
مقامات |
مرتبه ها، منزلت ها، درجه ها |
||
|
شیخ |
پیشوا، مرشد، مراد، استاد پیر |
||
|
میخوانَد |
احضار کرده است، فرا خوانده است |
||
|
شریعت |
شرع، آیین، راه دین، مقابلِ طریقت |
||
|
مناسک |
جمع مَنسِک، اعمال عبادی، آیین های دینی |
||
|
تشییع |
همراهی و مشایعت کردن جنازه تا گورستان |
||
|
مرثیه |
شعر یا سخنی که در مراسم سوگواری می خوانند |
||
|
محضر |
محلّ حضور، مجازاً مجلس درس یا مجلسی که در آن، سخنان قابل استفاده گفته می شود |
||
|
مرشد |
آن که مراحل سیر و سلوک را پشت سر گذاشته و سالکان را راهنمایی و هدایت می کند؛ مُراد، پیر، مقابلِ مرید و سالک |
||