خداوند از دین همان را برایتان بیان کرد که نوح را بدان سفارش نمود. و آنچه را ما به تو وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی توصیه نمودیم، این بود که دین را به پا دارید، و در آن تفرقه نکنید. (شوروی/13)
1 آیه بیانگر واحد بودن دین الهی می باشد؛ زیرا گفته همه پیامبران به دو چیز دعوت می کردند؛ اول برپایی دین و دوم تفرقه نداشتن.
2 وحی کردن همان دینی که به پیامبران پیشین بیان شده برای امت پیامبر اسلام (ص)، نشان می دهد محتوای اصلی دعوت پیامبران یکسان بوده و همه آنان آورنده یک دین بوده اند.
قطعاً دین نزد خداوند، اسلام است و اهل کتاب در آن، راه مخالفت نپیمودند مگر پس از آن که به حقانیت آن آگاه شدند، آن هم به دلیل رشک و حسدی که میان آنان وجود داشت. (آل عمران/19)
1 طبق آیه، خدا یک دین برای هدایت انسان فرستاده است که نام آن اسلام است. (واحد بودن دین الهی)
2 علت اصلی اختلاف و چند دینی، آن دسته از رهبران دینی هستند که با وجود علم از روی رشک و حسد اختلاف را ایجاد می کردند.
این دین آیین پدرتان ابراهیم است و او شما را از پیش مسلمان نامید. (حج/78)
1 دین و آیین پیامبر (ص) همان دین حضرت ابراهیم (ع) است و این نشان دهنده واحد بودن دین الهی است.
2 پیروان دین مورد پذیرش خداوند در زمان حضرت ابراهیم (ع) نیز مسلمان نامیده می شدند.
ابراهیم نه یهودى بود و نه مسیحى؛ بلکه یکتاپرست (حق گرا) و مسلمان بود. (آل عمران/ 67)
1 حضرت ابراهیم (ع) دین یکتاپرستی و حق گرا داشت و مسلمان بود.
2 یهودیان و مسیحیان، حضرت ابراهیم (ع) را یهودی یا مسیحی می دانستند. پیروی از آیین حضرت ابراهیم (ع) به دلیل حقگرا بودن، یکتاپرستی بود و پیروی از یهودیت و مسیحیت به دلیل تحریف، شرک بود.
و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الاخرة من الخاسرین. (آل عمران/85)
و هرکس که دینی جز اسلام اختیار کند از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران خواهد بود.
1 طبق آیه تنها دینی که می تواند انسان را به رستگاری دنیا و آخرت برساند، اسلام است.
2 طبق آیه نتایج پذیرش دین غیر اسالم دینشان پذیرفته نیست (فلن یُقبَل منه) و در آخرت از زیانکاران خواهند بود. (من الخاسرین)