تضعیف و تخریب ارزش های دینی

سیاست دینی رضاشاه پیش از رسیدن به سلطنت؛ سیاست تظاهر به دینداری با ظاهر سازی در مراسم مذهبی شرکت می کرد تا احساسات عمومی را به نفع خود جلب کند .در عزاداری امام حسین)ع(، گِل بر پیشانی می مالید و کاه بر سر می ریخت و به شعایر مذهبی تظاهر می کرد. در خرداد 1304 به وزارت معارف دستور داد بر مطالب مذهبی در مطبوعات نظارت و از درج مطالب خلاف شرع جلوگیری شود. دستور تعطیلی مشروب فروشی ها و قمارخانه ها را صادر کرد. عازم عراق شد و ضمن ملاقات با علما و مراجع نجف خود را حامی اسلام معرفی کرد، و قول داد دومین اصل متمم قانون اساسی؛ مبنی بر نظارت علما بر مصوبات مجلس را اجرا کند .سیاست دینی رضاشاه پس از رسیدن به سلطنت؛ سیاست حذف دین از اجتماع بود و اولین نشانه حمله علنی و آشکار رضاشاه به شعایر و ارزش های مذهبی؛ در نوروز 1306 در واقعه اعتراض آیت الله بافقی به زنان عضو خانواده سلطنتی که بدون رعایت موازین شرعی وارد حرم مطهر حضرت معصومه (س) شدند آشکار شد. به دنبال این اعتراض، رضاشاه به قم رفت و با گستاخی تمام، با چکمه وارد حرم شد و آیت الله بافقی را زیر لگد انداخت و پس از آن دستور تبعید وی را صادر کرد. محدود کردن روحانیون و کنترل حوزه های علوم دینی، جایگزین ساختن قوانین غربی به جای قانون های اسلام، محدود کردن روحانیون و مراسم مذهبی، ممنوع کردن برگزاری مراسم سوگواری امام حسین (ع) برپایی کارناوال های شادی و رژه دسته های موزیک نظامیان در روز عاشورا، تخریب مدارس و حوزه های علمیه، تغییر کلاه و لباس، برداشتن حجاب و رواج منکرات و کارهای خلاف شرع .