توطئه ی دشمنان در کردستان، ترکمن صحرا،‌ گروهک‌ها در خوزستان و سیستان و بلوچستان

بارزترین نمونه آشــوب های منطقه ای که توســط عوامل اســتکبار، به منظور تجزیه بخشــی از میهن اســلامی طراحی شد، غائله کردستان بود. حزب دمکرات کردســتان، مهمترین جریان ســیاســی آغازگر این بحران بود که ریشــه آن، به جریان های مارکسیستی دهه 1320 کشور می رسید. با پیروزی انقلاب اسـلامی، این حزب نیز مجددا فعالیت سـیاسـی خود را آغاز کرد و کمونیسـت های داخل و خارج، از آن پشـتیبانی کردند. به فاصـله ای اندک، حزب کومله نیز اعلام موجودیت کرد. به موازات این حزب، حزب ها و گروه های دیگری نیز در کردستان شکل گرفت که ابتدا خواهان (خودمختاری) و سپس (استقلال) تجزیه (کردستان) شدند. عوامل کشــور های غربی و بلوک شــرق و عامل های آنان در منطقه مانند رژیم بعث عراق، با ارســال پول و اسلحه به این غائله ها دامن می زدند. ازهم پا شیدگی ارتش، همزمان با سقوط شاه و نوپایی سپاه پاسداران، سبب شده بود که انقلاب اسلامی نیروهای دفاعی منظمی نداشته باشد. گروهک ها با اشـغال مراکز نظامی امکانات و اسـلحه لازم برای غائله آفرینی را به دسـت آوردند و حتی مردم مسلمان کردستان را نیز به شهادت رساندند .کردها در این راه، از ســوی رژیم بعثی، هم در عراق و هم در ایران، مورد وحشــیانه ترین جنایات جنگی قرار گرفتند. بمباران شیمیایی حلبچه و سردشت از جنایات رژیم بعث در مورد کردهای ایران وعراق است .نتیجه از آنجا که اکثریت قریب به اتفاق مردم و علمای کردســتان، اعم از شــیعه و ســنی، حامی انقلاب اســلامی و حافظ تمامیت ارضی ایران بودند، فتنه های تجزیه طلبانه ای که ریشه در خارج از کشور داشت، نتوانست راه به جایی ببرد.

بلوای ترکمن صحرا از فروردین 135۸ آغاز شد و تا اواخر زمستان همان سال ادامه یافت.

علل و عوامل غائله ترکمن صحرا:

سوء استفاده آشوبگران از اختلاف ها و تفاوت های قومی و مذهبی

اختلاف برسر مالکیت زمین های کشاورزی چریک های فدایی خلق که یک سازمان کمونیستی طرفدار شوروی بود، با تشکیل ستاد خلق ترکمن، دست به مصـادره خودسـرانه زمین ها و اموال در این منطقه زدند. این توطئه با هوشـمندی مردم منطقه و حضـور نیروهای انقلابی خنثی شد.

خوزستان: گروهک خلق عرب با حمایت برخی کشورهای عربی به خصوص عراق، با نیروهای انقلابی درگیر و به جنگ برخاسته بود.

سیستان و بلوچستان: گروهک خلق بلوچ حرکت های تجزیه طلبانه ای را آغاز کرده بود.

وجوه مشترک گروهک های ضد انقلاب:

اغلب ماهیت چپ و مارکسیستی داشتند و یا به ظاهر چنان می نمودند.

هرکدام به یک یا چند قدرت خارجی منطقه ای یا بین المللی وابسته بودند.

از تفاوت های قومی و مذهبی در جهت تفرقه افکنی و فتنه انگیزی سوء استفاده می کردند.