با شروع جنگ جهانی اوّل، نه پادشاه جوان و نه مجلس جدید، نتوانستند مانع از هجوم بیگانگان به ایران شوند.
در سال 1293ه.ش.1914/م جنگ میان متفقین(روسیه، انگلیس و فرانسه) و متحدین (آلمان و امپراتوری اتریش، مجارستان و عثمانی) آغاز شد. دولت ایران نسبت به جنگ جهانی اول، اعلام بی طرفی کرد. به دلیل موقعیت حساس ایران برای نیروهای درگیر جنگ و همچنین به دلیل پیوستن عثمانی همسایه غربی ایران به متحدین، اهمیت موقعیت ایران بیشتر شد و روسیه و انگلیس با توافق قرارداد مخفیانه .1915م، ایران را میان خود تقسیم و سپس اشغال نمودند. در این زمان روسیه در شمال و انگلیس در جنوب به سرکوب قیام های مردمی مانند قیام رئیسعلی دلواری و عشایر تنگستانی پرداختند و دخالت های زیادی در امور مجلس و کشور می نمودند. در اواخر جنگ جهانی اول و در سال .1917م / 1296ه.ش در روسیه انقلاب شد. حکومت تزار در مقابل انقلابیون بلشویکی در روسیه شکست خورد و نیروهای روسیه از ایران خارج شدند. با خروج روس ها از ایران، فرصت یکه تازی انگلیسی ها در ایران فراهم شد.
تهیه کننده: علی بحرینی