شاه کلید نکات
شاه کلید سوال
![[شاه کلید مای درس] | اخلاص در بندگی](https://dl.my-dars.com/upload/image/21721646861.jpg)
اخلاص یا خالص کردن به معنی پاک کردن یک چیز از غیر آن است. اخلاص در کاربرد دینی بدین معناست که انسان اندیشه و دل را جایگاه خدا کند و عملش را برای رضای خداوند و به همان گونه که او دستور داده انجام دهد. اخلاص درجات ومراتب دارد مهم این است تا انسان تلاش کن تا اندیشه و عمل خود را روز به روز برای خدا خالص‌تر گرداند و به پیش رود.
برهمین اساس پیامبر(ص) می فرماید: «با توجه به مراتب اخلاص مومنان بر یکدیگر برتری پیدا می کنند.»
در سخنی امام صادق (ع) نیز به یکی از مراتب بالای اخلاص اشاره می کند و می فرماید: «عمل خالص آن عملی است که دوست نداری کسی جز خداوند به خاطر آن کار تو را ستایش و تمجید کند.»
برای اینکه عمل برای خدا خالص شود ابتدا اخلاص در اندیشه تحقق یابد و انسانی که به خدا اعتقاد دارد باید بکوشد که فکر و اندیشه خود را در این زمینه تقویت کند به طوری که همه امور خود و عالم را به دست خدا ببیند و بداند خداوند مدبر و اداره کننده همه جهان است و هیچ واسطه و سببی جز به اذن و اراده خدا عمل نمی کند. (توحید در ربوبیت)
انسان باید تلاش کند که آنچه از توحید عملی را که در فکر و اندیشه و عقل خود پذیرفته به یک اعتقاد قلبی و درونی تبدیل کند و به آن پیوند و انس قلبی برقرار نماید تا در رفتار و کردار او موثر باشد برای اینکه یک سخن درست عمل شود پذیرش عقلی کافی نیست بلکه باید در قلب و دل ما نفوذ کند و قلب تسلیم آن شود و نیت های قلبی خود را الهی کند زیرا تا نیت و قصد قلبی و یک عمل خدایی نشود آن عمل خدایی نمی شود بنابراین انسان مومن می کوشد قلبش را خانه خدا کند زمان و مکان و شیوه همان طوری عمل شود که خدا می خواهد.
رسول خدا فرمودند: «نِیَّةُ المُؤمِنِ خَیرٌمِن عَمَلِه»
به خاطر این جایگاه مهم پیامبر (ص) فرمودند: « اِنَّمَا الاَعمالُ بِالنِّیّاتِ»
امیرالمومنین فرمودند: «فاعِلُ الخَیرِ، خَیرٌ مِنهُ؛ وَ فاعِلُ الشَّرِّ، شَرٌّ مِنهُ»
تهیه کننده: منیرسادات میرحسینی
