|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
چون |
چگونه |
ببریده اند |
جدا کرده اند |
|
کز |
که از |
نیستان |
نیزار |
|
شرحه شرحه |
پاره پاره |
فراق |
جدایی |
|
کاو |
که او |
باز جوید |
جستجو می کند |
|
وصل |
پیوند و پیوستگی |
جمعیّت |
گروه مردم |
|
ظنّ |
گمان و پندار |
اسرار |
جمعِ سرّ، رازها |
|
سرّ |
راز |
لیک |
ولی |
|
مستور |
پوشیده، پنهان |
دید |
دیدن |
|
دستور |
اجازه، راهنما، وزیر |
حدیث |
سخن |
|
بانگ |
صدا |
نای |
نی، گلو |
|
کاندر |
که در |
فتاد |
افتاد |
|
یار |
دلبر، معشوقه |
دریدن |
پاره کردن |
|
تریاق |
پادزهر |
مشتاق |
دارای اشتیاق، آرزومند |
|
محرم |
رازدار |
هوش |
آگاهی |
|
غم |
منظور غم عشق |
بیگاه |
غروب، نابهنگام |
|
سوز |
سوز و گداز |
برآوردن |
اجابت کردن |
|
باک |
ترس |
رو |
برو |
|
هر که |
هر کس |
روزی |
رزق |
|
دریافتن |
فهمیدن، درک کردن |
والسّلام |
تمام شد، دیگر هیچ |
|
درویش |
تهیدست و صوفی |
تجلی |
جلوه گری |
|
قرب |
نزدیکی |
حضرت |
بارگاه |
|
تاب |
تابش، فروغ |
جمال |
زیبایی، منظور خداوند |
|
زد |
تابید |
چون |
چگونه |
|
چون |
هنگامی که |
گزیدن |
انتخاب کردن |
|
مستغرق |
غرق شده |
عرضه دادن |
ارائه دادن |
|
باک نیست |
اشکالی ندارد، مهم نیست |
||
|
نفیر |
فریاد و زاری به صدای بلند |
||
|
حریف |
همدم، یار، دوست، همراه |
||
|
اصل |
ریشه و خاستگاه، سرچشمه |
||
|
دمساز |
همراز، همدم، مونس، دردآشنا |
||
|
مرا از خود یاد نیاید |
من خودم را نیز فراموش می کنم |
||
|
شرحه |
پاره گوشتی که از درازا بریده باشند |
||
|
خوش حالان |
رهروان راه حق که از سیر به سوی حق شادمان اند |
||
|
بدحالان |
کسانی که سیر و سلوک آنها به سوی حق کند است |
||
|
جدایی |
مقصود جدایی روح جزئی (انسان) از روح کل (خدا) است |
||
|
اشتیاق |
میل قلب به دیدار محبوب؛ در متن درس کشش روح کمال طلب و خداجو در راه شناخت پروردگار و ادراک حقیقت هستی |
||