*همه ما زمان کودکی خود را به یاد میآوریم که برای دستیابی به نیازهای خودمان به دیگران متکی بودیم. به کمک دیگران غذا میخوردیم به همراه پدر یا مادر به مدرسه میرفتیم ، والدینمان در هنگام انجام هر کاری مراقب ما بودند و آنها بسیاری از کارهای ما را قبول یا رد میکردند .
*اکنون ما تکامل یافته ایم و به تدریج خودمان تمام این وظایف را به عهده گرفته ایم . عاقل و بالغ هستیم و خودمان باید نیازهایمان را برآورده سازیم، کارهایمان را انجام دهیم و تصمیمات جدی بگیریم. در بسیاری از موارد کسی مراقب ما نیست. خودمان دوستانمان را انتخاب میکنیم و در بسیاری از موارد تنها تصمیم گیرنده خودمان هستیم .
* در این شرایط که ما مسئول مراقبت از خودمان شده ایم، مسئول هستیم که در مواقع مورد نیاز بگوییم « نه » . برای همه ما شرایطی به وجود می آید که دیگران ) دوستان آشنایان و .... ) ما را به انجام کاری که برخلاف میلمان است تشویق و دعوت میکنند ولی ما به دلایلی همچون خجالت، ترس از ناراحت شدن دیگران، رعایت احترام و .... گاهی نمیتوانیم به درخواست آنها « نه » بگوییم و تسلیم خواست آنها میشویم . ولی باید بدانیم که ما مسئولیم در برابر فشار پیشنهادهای نادرست مقاومت کنیم و تسلیم نشویم .
* باید بتوانیم بدون درگیر شدن، با ارائه استدلالهای منطقی و روشن و نیز رفتارهای سالم جایگزین در زمینه امتناع ، در برابر این درخواستها از خود پایداری نشان دهیم .
برخی از افراد مجبورند شرایط سختی را برای مقابله با خواسته های دوستان ناباب خود تحمل کنند. آنها ممکن است اعتماد به نفس کافی نداشته باشند و مدتی پس از «نه » گفتن ، تسلیم فشار همسالان شوند. بنابراین بسیار مهم است که جوانان ضمن هوشیاری نسبت به چنین شرایطی و عواقب آن با کسب مهارتهای مقاومتی از آمادگی لازم برای مواجهه با این فشارها برخوردار باشند. یکی از راهکارهای بهره گیری از مهارتهای مقاومتی مهارت نه گفتن » است .