انسان ها وقتی دیدند دانه ای در جایی به زمین می افتد و پس از مدّتی در آنجا گیاهی سبز می شود، به کاشتن دانه هایی چون جو و گندم پرداختند و به تدریج کشاورزی را آموختند.
زیرا خداوند به آن ها نعمت عقل و دست های توانا نداده است.
با آغاز کشاورزی زندگی مردم تغییر کرد.
پیش از آن، انسان ها مجبور بودند برای به دست آوردن غذا از جایی به جای دیگر بروند امّا با رواج کشاورزی، مردم در کنار رودها و چشمه ها برای خود خانه های دائمی ساختند و در یک جا ساکن شدند.