1- دعا کنیم و از خداوند بزرگ برای برطرف شدن اندوهمان کمک بگیریم.
2- به خودمان دلداری بدهیم؛ به خود بگوییم که احساس غم طبیعی است امّا همیشگی نیست و من می توانم باز هم شاد باشم.
3- درباره علّت اندوه خود فکر کنیم و راهی برای برطرف کردن آن پیدا کنیم.
4- از بزرگترها ( پدر و مادر، پدربزرگ، معلّم، مشاور مدرسه و ... ) کمک بگیریم و با آن ها صحبت و مشورت کنیم.
5- درباره احساس اندوه خود بنویسیم یا نقّاشی کنیم.
6- با انجام دادن کارهای شاد و سرگرم کننده یا کمک به دیگران، کم تر به ناراحتی خود فکر کنیم