|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
پیوسته |
همیشه |
می پیمود |
راه را طی می کرد |
|
قصد |
تصمیم، منظور، نیّت |
به قصدِ |
به منظور |
|
دامان |
دامنه |
در پیِ |
به دنبال |
|
به یک پرواز |
با یک بار پرواز کردن |
فرود |
پایین |
|
بی درنگ |
تُند، فوری، بی توقّف |
اتفاقاً |
از قضا، ناگهان |
|
مَجال |
فرصت |
مَلِک |
پادشاه |
|
عَرض |
گفتن، بیان کردن |
به عرض رسانید |
به [پادشاه] گفت |
|
چیره |
پیروز |
بی جان کردم |
کُشتم |
|
لطف |
طراوت، نرمی، شادابی |
صواب |
درست، شایسته |
|
زلال |
پاک، صاف |
ملال |
خستگی، ناراحتی |
|
گزیده |
عالی، پسندیده |
دُرّ |
مروارید |
|
اندک |
سخن کم و به جا |
دماغ پرور |
خوشبو |
|
لاف |
گزاف، دروغ |
خشت |
آجر، گِل خشک شده |
|
کمند |
طناب، بند، ریسمان |
||
|
خیزد |
ایجاد شدن، پدید آمدن |
||
|
تاخت |
اسب را به حرکت درآورد |
||
|
آزرده خاطر |
رنجیده، دلتنگ، ناراحت |
||
|
سراسیمه |
آشفته، با عجله، سرگردان |
||
|
تَرک |
جایی در پُشت زینِ اسب |
||
|
مَنبع |
سرچشمه، جای بیرون آمدن |
||
|
خرمن |
توده و مقدار انبوهی از هرچیز |
||
|
آهِ سرد |
آه و ناله ای از سرِ ناامیدی و اندوه |
||
|
مَرکب |
آن چه بر آن سوار شوند، مثل اسب |
||
|
رکاب دار |
پیاده ای که همراهِ سوار، راه می رود |
||
|
مخلوط |
در هم آمیخته، آمیخته شده، درهم شده |
||
|
لاف زدن |
گفتار بیهوده گفتن، خودستایی کردن |
||
|
باز |
پرندهای شکاری با چنگال هایِ قوی و منقاری کوتاه و محکم |
||
|
باد به گردِ او نمی رسید |
بسیار تُند و سریع حرکت می کرد |
||