سلسله سلجوقیان به سبب تاثیری که در تحولات ایران و سایر سرزمین های اسلامی داشت و همچنین به دلیل وسعت قلمروشان، اهمیت بیشتری داشتند.
سلجوقیان تشکیلات اداری و حکومتی خود را بر اساس تشکیلاتی که از سامانیان و غزنویان به جای مانده بود، پایه گذاری کردند.
البته تشکیلات آن دوره ها نیز برگرفته از نظام اداری و حکومتی ایران باستان بود و در هر دوره تغییراتی نیز در آن پدید می آمد.
در رأس حکومت سلجوقی سلطان قرار داشت.
در آن دوره، خلیفه عباسی بیشتر ریاست معنوی و دینی داشت و قدرت سیاسی و نظامی در اختیار سلاطین بود.
در دوره سلجوقیان، سلاطین برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود سعی می کردند، خود را مطیع و پشتیبان دستگاه خلافت نشان دهند.