قاره اروپا را می توان دنباله قاره پهناور آسيا یا بخشی از اوراسیا دانست.
قاره اروپا از شمال به اقیانوس منجمد شمالی، از جنوب به دریای مدیترانه، دریای سیاه در شرق و از غرب به اقیانوس اطلس شمالی متصل شده است.
به طور کلی ناهمواری های ارویا به دو بخش تقسیم می شود:
در مناطق شمالی اروپا، فرسایش طولانی موجب شده است که کوه ها کم ارتفاع و قله ها گنبدی شکل و دره ها باز باشند.
در این منطقه، جلگه های پهناور و دریاچه های بسیار وجود دارد.
از نظر زمین شناسی به این بخش وسیع ارويا، ارویای پیر می گویند.
چین خوردگی ها و رشته کوه های بلند در جنوب اروپا دیده می شود.
قله ی کوه ها، نوک تیز و دامنه ی کوه ها اغلب دارای شیب تند و دره های تنگ می باشد.
به این منطقه اروپا که در آن آتشفشان ها و زمین لرزه هایی نیز رخ می دهد، اروپای جوان می گویند.
رشته کوه های آلپ و پیرنه در منطقه جنوب اروپا قرار دارد .
قله مون بلان با ارتفاع 4808 متر بلندترین قله رشته کوه آلپ است.