|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
دُرُشت |
زبر، خشن |
رخ |
چهره |
|
فرازنده |
بلند کننده |
نوازنده |
نوازشگر |
|
نژند |
اندوهگین |
چرخ بلند |
آسمان |
|
کای |
مخفف که ای |
وی |
و ای |
|
جیب |
يقه |
عزيزی |
ارجمندی |
|
دولت |
خوشبختی، سعادت |
عزت |
ارجمندی، سربلندی |
|
بگشادی |
باز کردی |
بنهادی |
قرار دادی |
|
ثنا |
شکر، سپاس |
عطا |
بخشش |
|
سُفتن |
سوراخ کردن، سايیدن |
حد |
اندازه، مقدار |
|
پندار |
انديشه، خیال، غرور |
رَخش |
اسب |
|
مغرور |
از خود راضی |
دولت |
خوشبختی |
|
خرف |
کم عقل |
خَموش |
ساکت باش |
|
زين سان |
اينگونه |
گام |
قدم |
|
خواری |
ذلت، پستی |
عزت |
سرافرازی، سربلندی |
|
به |
بهتر |
چاشت |
ناهار، غذای ظهر |
|
زین |
مخفف از این |
نی ام |
نیستم |
|
خورم |
بخورم |
آشامم |
بیاشامم |
|
افتادگی |
تواضع و فروتنی |
آزادی |
رهايی |
|
آزادگی |
جوانمردی، اصالت |
||
|
دَلق |
لباس پشمی که فقیران میپوشند |
||
|
لنگ لنگان |
در حالی که پای او می لنگید |
||
|
خارکش |
کسی که هیزم و خار برای سوزاندن جمع آوری می کند |
||
|
بالین |
بستر، بالشت، آن چه در وقت خواب زیر سر می نهند |
||
|
فلان |
ضمير مبهم (شخص ناشناس) |
||
|
خَس |
شخص پست و بی ارزش، ناچیز |
||
|
عز |
سربلندی، عزت، ارجمندی، عزيز شدن |
||