به قطعه برنامه ای که یک بار نوشته شده و نامی دلخواه برای آن انتخاب می شود، تابع می گویند. تابع را میتوان هر چند بار که لازم باشد فراخوانی کرد. این کار باعث کمتر شدن تعداد خطوط برنامه و راحت تر شدن کار برنامه نویسی می شود.
خروجی متدها توسط دستور return برگشت داده میشود.
مثال
برنامه ای بنویسید که تابعی با سه ورودی ایجاد کند و حاصل جمع آنها را با دستور return برگرداند.
توضیح: در قطعه برنامه بالا با استفاده از دستور def یک تابع در خط 1 به نام myFunction ایجاد نمودیم و ورودیهای تابع را با x و y و z مشخص کردیم و توسط دستور return در خط 2 حاصل جمع آنها را محاسبه کردیم و مقدار آن را برگرداندیم. سپس در خطوط 4 و 5 و 6 سه مقدارp , n , m را از ورودی دریافت و آنگاه در خط 7 تابع را فراخوانی کردیم. توجه کنید که تعداد و ترتیب پارامترها در زمان تعریف تابع با تعداد و ترتیب آرگومان ها در زمان فراخوانی یکسان باشد.
ورودی تابع:
منظور از ورودی ، مقدار یا مقادیری است که یک تابع دریافت می کند و روی آن عملیاتی مانند ضرب را انجام می دهد. انواع ورودی مانند متغیر، آرایه و ... است.
توابع لامبدا:
توابعی هستند که یک یا چند ورودی دارند ولی همواره یک عملیات در بدنه تابع انجام می شود.
توابع
:built-inتوابعی هستندکه ازقبل در پایتون وجود دارند و برنامه نویس نیازی به تعریف آنها ندارد وفقط کافی است که آن ها را فراخوانی کند، مثل .print
تـوابع بازگشتی:
به توابعی گفته مــی شود کــه در داخل بدنه اش، خود را فراخوانی می کند.
1 برای ورودی یک تابع، میتوان هر مقدار پیش فرضی را تعیین کرد تا اگر در زمان فراخوانی، مقداری برایش تعیین نشد، آن مقدار را اختصاص بدهد.
2 تعداد و ترتیب ورودی های تابع هنگام تعریف، با تعداد آرگومان های آن در حین فراخوانی یکسان است.
به هر فایل پایتونی با پسوند py. ماژول (module) گفته می شود. داخل ماژول میتوان تابع، لیست، تاپل، ست، دیکشنری و ... ایجاد کرد. ماژول نوشته شده را می توان در ابتدای هر برنامه ای وارد (import ) و از عناصر داخل آن استفاده کرد. برای این کار از دو روش زیر استفاده میکنیم:
الف) دستور import ...
ب( دستور import ... ... from
در روش الف، هنگام استفاده از عناصر داخل ماژول، لازم است نام ماژول قبل از آن نوشته شود.
در روش ب، هنگام استفاده از عناصر داخل ماژول نیازی به نوشتن نام ماژول قبل از آن نیست.