1- آب:
آب به همراه کربن دی اکسید، اسید کربنیک ضعیفی را تشکیل می دهد که این اسید با کانی هایی مثل فلدسپات ها ترکیب شده و از آن ها خاک رس به وجود می آورد.
مهمترین عامل هوازدگی شیمیایی آب است.
2- اکسیژن:
سنگ هایی که دارای کانی های آهن می باشند با اکسیژن هوا ترکیب شده و ترکیبات اکسیژن دار را به وجود می آورند. ترکیب اکسیژن با کانی های آهن دار در نواحی مرطوب و گرم با سرعت بیشتری انجام می شود.
3- کربن دی اکسید:
آب با همراه داشتن مقداری کربن دی اکسید خاصیت اسیدی پیدا می کند و قدرت انحلال آن زیاد می شود. در نتیجه می تواند بر بیشتر کانی ها اثر بگذارد و آنها را تغییر دهد.
در نواحی مرطوب خاک ضخیم تری به نسبت نواحی خشک داریم. زیرا در آنجا بارندگی بیشتر است.
آب باران که دارای کربن دی اکسید است، در زمین های آهکی نفوذ می کند و با انحلال سنگ های آهکی، غارها را به وجود می آورد.