فقط خداوند صلاحیت ارائه دین به انسان ها را دارد.
زیرا خداوند خالق انسان و آگاه به تمامی استعدادها، روحیات، نیازها و آرزوهای اوست.
او به دلیل این آگاهی، تنها کسی است که می تواند بهترین و کامل ترین پاسخ ها را به سؤالات و نیازهای انسان بدهد.
اگر خداوند پیامبران را برای هدایت انسان نمی فرستاد، آنان همیشه در گمراهی می ماندند و آیات و احکام و قوانین الهی فرا نمی گرفتند تا روحشان پاک شود.
پیامبران ابتدا شناخت را که زیربنای رفتار است اصلاح می کردند سپس احکام و قوانین الهی را بیان می کردند.
زیرا نوع اخلاق و رفتار هر کسی برخاسته از شناخت و ایمان اوست، شناخت درست و ایمان به آن، عمل صالح به بار می آورد و شکوفه های زیبای نیکوکاری می دهد و شناخت نادرست، تباهی و ستمگری نتیجه می دهد.