ناقل عصبی یک پیک کوتاه برد است.
یاخته ترشحی عصبی هسته کناری دارد.
غده پانکراس پایین تر از غدد فوق کلیه قرار دارد.
نوع استخوان کف جمجمه از نوع اسفنجی متراکم است.
تا زمانی که صفحات رشد بسته نشده اند، هورمون رشد نمی تواند قد را افزایش دهد.
دو هورمون ضد ادراری و اکسی توسین در هیپوتالاموس ساخته و در بخش پیشین، ذخیره و ترشح می شوند.
در هیپوفیز پسین دسته های آکسونی دیده می شود.
هورمون های تیروئیدی میزان تجزیۀ گلوکز و انرژی در دسترس را تنظیم می کنند.
غدد پاراتیروئیدی فقط از نمای پشتی غده تیرئید قابل مشاهده هستند.
اگر تنش ها به مدت زیادی ادامه یابد، آلدوسترون دستگاه ایمنی را تضعیف می کند.
بخش قشری فوق کلیه فقط هورمون های جنسی زنانه را ترشح می کند.
بخش پیشین غده زیرمغزی به وسیله سه هورمون فعالیت سایر غدد را تنظیم می کند.
هورمون ها از یاخته های درون ریز ترشح می شوند که ممکن است به صورت پراکنده در اندام ها دیده شوند.
پیک های دوربردپیک هایی هستند که به جریان خون وارد می شود.
هورمون ها همانند ناقل های عصبی از آب میان بافتی عبور می کنند.
بیشتر هورمون ها توسط بازخورد منفی تنظیم می شوند.
بخش پسین غده زیر مغزی دو هورمون اکسی توسین و ضد ادراری را ساخته و ترشح می کند.
مقدار ترشح هورمون مالتونین در شب و نزدیکی ظهر به حداکثر می رسد.
دیابت نوع یک نوعی بیماری خود ایمنی است که گیرنده های انسولین پاسخ نمی دهند.
بخش قشری فوق کلیه به تنش های طولانی مدت پاسخ می دهد.
کمبود ویتامین دی موجب افزایش جذب کلسیم از روده می شود.
بخش پسین هیپوفیز هورمون اکسی توسین را می سازد.
یاخته هدف هورمون های تیروئیدی همه یاخته های زنده بدن هستند.
هورمون محرک فوق کلیه روی تیموس اثر دارد.
زیرنهنج توسط رگ های خونی با بخش پیشین ارتباط دارد.
پرولاکتین غدد شیری را به تولید شیر وا می دارد.
در بعضی از یاخته های بدن تجزیه گلوکز رخ می دهد.
تا زمانی که صفحات رشد بسته نشده اند،هورمون رشد می تواند قد را افزایش دهد.
تا زمانی که صفحات رشد بسته نشده اند،هورمون رشد می تواند قد را افزایش دهد.
غده فوق کلیه در زیر کلیه قرار دارد.
هورمون های محرک غدّه های جنسی در حفظ تعادل آب بدن موثر اند.
یاختۀ هدف، برای پیک دارای گیرنده است.
دستگاه عصبی با تک تک یاخته های بدن ارتباط دارند.