هر گاه قدرت برای رسیدن به هدفی معین سازمان یابد ،«سیاست» پدید می آید؛ یعنی سیاست، اعِمال قدرت سازمان یافته برای دستیابی به هدف است.
هر جهان سیاسی آرمان ها و ارزش های ویژه ای دارد و نمی تواند بدون سیاستی مناسب، به آرمان ها و ارزش های خود دست یابد.
مجموعه ساز و کارهایی که برای اعمال سیاست های جهان اجتماعی وجود دارد، به «نظام سیاسی» شکل می دهد.
قدرت را می توان به قدرت سخت و نرم نیز تقسیم کرد.
قدرتی که بدون استفاده از تهدید و با رضایت طرف مقابل به دست می آید، دارای مقبولیت نیست.
قدرت اجتماعی انسان محدود است.
قدرت فردی انسان محدود است. او نمی تواند همه نیازهای خود را به تنهایی برآورده سازد و برای تأمین برخی از نیازهای خود، به کمک دیگران احتیاج دارد.
قدرت اجتماعی بدون پذیرش و توافق دیگران پدید آید.
تبعیت با کراهت؛ تبعیتی است که با رضایت و میل درونی همراه است.
موجودی که بتواند کاری را با آگاهی و ارادۀ خود انجام دهد، دارای قدرت است.