تنوع زیستی زمانی در معرض خطر قرار میگیرد که زیستگاه طبیعی گیاهان و جانوران تخریب شود.
جنگل های بارانی استوایی حدود 60 درصد از اکسیژن و رطوبت جو را تولید می کنند.
در جنگل های آمازون، مدت های طولانی، تعداد بسیار کمی از قبیله ها به صورت پراکنده زندگی می کردند.
با قطع درختان، اثرات گازهای گلخانه ای، کمتر و زمین گرم تر می شود.
مسئولان کشور هند تلاش می کنند تا با ایجاد پارک های وحش از انقراض فیل جلوگیری کنند.
کشاورزی و دامپروری به شیوۀ جدید بیشترین آسیب را به محیط زیست وارد کرده است.
تصمیم گیری ها و فعالیت های کشورها بر محیط زیست سایر مناطق اثر می گذارد.
جنگل های آمازون متعلق به همه ساکنان زمین است و تخریب آنها، مشکلات زیادی برای آب و هوا و ساکنان کره زمین به وجود می آورد.
آمازون، منابع و ثروت بسیاری را در خود جای داده است.
وقتی درختان سوزانده یا قطع می شوند، کربن دی اکسید کمتری وارد جو می شود.
عصاره گیاهان اِستوایی در ترکیب بسیاری از داروهای شیمیایی به کار می رود.
دی اکسیدکربن گازی است که در اثر فعالیت های انسان و استفاده از سوخت های فسیلی وارد جو می شود.