اول: تمايلات عالی و برتر، مانند تمايل به دانايی، عدالت، شجاعت، حيا، ايثار و حُسن خلق، که مربوط به روح الهی و معنوی انسان هستند. ما با رسيدن به اين تمايلات احساس موفقيت و کمال می کنيم و از آنها لذت می بريم.
دوم: تمايلات دانی، مانند تمايل به ثروت، شهرت، غذاهای لذيذ، زيورآلات و رفاه مادی، که مربوط به بُعد حيوانی و دنيايی انسان است و وقتی به اين تمايلات دست می يابيم، از آنها لذت می بريم وخوشحال می شويم. انسان ها به طور طبيعی به اين قبيل امور ميل دارند و علاقه نشان می دهند، زيرا اينها لازمه زندگی در دنيا هستند و بدون آنها يا نمی توان زندگی کرد يا زندگی سخت و مشکل می شود.تمايلات بُعد حيوانی در ذات خود بد نيستند، اما نسبت به بُعد معنوی و الهی، بسيار ناچيز و پايين ترند و قابل مقايسه با آن تمايلات نيستند.