در کدام بیت آرایهٔ «لف و نشر» وجود ندارد؟
به لطف خال و خط عارفان ربودی دل / لطیفههای عجب زیر دام و دانهٔ توست
یار من باش که زیب فلک و زینب دهر / از مه روی تو و اشک چو پروین من است
از عفو و خشم تو دو نمونه است، روز و شب / وز مهر و کین تو دو نمونه است، شهد و سم
جهان فانی و باقی، فدای شاهد و ساقی / که سلطانی عالم را طفیل عشق میبینم