1) پس از مرگ قسمت های نرم جسد از بین رفته و قسمت های سخت قبل از اینکه از بین بروند، توسط رسوبات پوشیده شده و به فسیل تبدیل می شوند.
2) بدن جانداران پس از مرگ در محیطی دور از دسترس عوامل تجزیه کننده قرار می گیرند و به طور کامل به فسیل تبدیل می شوند حتی قسمت های نرم هم به فسیل تبدیل می شود. مانند حشرات داخل صمغ گیاه و ماموت های داخل یخچال های طبیعی.
3) گاهی ممکن است قسمت های سخت بدن جاندار که در رسوبات دفن شده به تدریج در آب حل شود و مواد معدنی آب جایگزین آن گردد یعنی بدن جاندار بدون اینکه شکل ظاهریش عوض شود با ترکیباتی از سیلیس با آهک جایگزین شده است.
4) آثار باقیمانده فعالیت های زیستی مانند آثار راه رفتن (رد پا)، آثار خزیدن و آثار استراحت کردن.
5) اگر فقط آثار و شکل برجستگی ها و اجزای سطح خارجی صدف یا اسکلت جاندار در رسوبات باقی بماند و به فسیل تبدیل شود قالب خارجی تشکیل می شود.
6) در صورتی که مواد و رسوبات نرم به داخل صدف یا اسکلت جاندار نفوذ کند و آثار سطح داخلی بدن جاندار در رسوبات ثبت و سپس سخت شود قالب داخلی به وجود می آید.