امتیاز رویتر: قراردادی بود که در سال 1251 شمسی، میان بارون جولیوس دو رویتر؛ تاجر ثروتمند انگلیسی و میرزا حسین خان سپه سالار از جانب ناصرالدین شاه منعقد گردید. بر اساس این قرارداد؛ طرف انگلیسی؛ امتیاز انحصاری ساخت هرگونه راه آهن و سد از دریای مازندران تا خلیج فارس، بهره برداری از همۀ معادن ایران به جز معدن طلا و نقره، ایجاد مجاری آبی و قنات و کانال برای کشتیرانی یا کشاورزی، ایجاد بانک و هر گونه کمپانی صنعتی، حق انحصاری کارهای عام المنفعه، بهره برداری از جنگل ها به مدت 70 سال و استفاده از گمرکات ایران را به مدت 25 سال به دست می آورد و در قبال آن؛ سالیانه 200 هزار لیرۀ انگلیس و پنج درصد از سود خالص را به طرف ایرانی پرداخت می نمود.
به دلیل اعتراضات گسترده در ایران و مخالفت روس ها با این قراداد، این امتیاز به مرحلۀ اجرا درنیامد و به دستور ناصرالدین شاه لغو شد اما در نهایت رویتر توانست امتیاز تأسیس بانک شاهنشاهی را از ناصرالدین شاه بگیرد.