گام به گام معنی شعر صفحه 47 درس مهر و وفا فارسی (1)

1) هر آن که جانب اهل وفا نگه دارد                     خداش در همه حال از بلا نگه دارد

2) حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست      که آشنا سخن آشنا نگه دارد

3) دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای                فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

4) گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان            نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

5) صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی                    ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد

6) چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت           ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

7) سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری                که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

8) غبار راهگذارت کجاست تا حافظ                    به یادگار نسیم صبا نگه دارد

1) هرکسی که از مردان خدا (عارفان و بندگانی که به خداوند نزدیک هستند) جانب داری (طرفداری) کند، خداوند در هر حال او را از بلا حفظ می دارد.

2) حکایت و رویداد دوست را جز در محضر و پیشگاه دوست جایی بازگو نمی کنم، زیرا دوست (آشنای راز) مطالب اهل راز را فاش نمی سازد.

3) ای دل! طوری با مردم زندگی کن که اگر لغزشی از تو سر زد فرشته آسمان دست ها را به دعا برداشته و از تو نگهداری کند.

4) اگر آرزو داری که معشوق، پیمان خود را بشکند، سر رشته محبّت را نگهدار تا او نیز چنین کند.

5) ای باد صبا اگر دل من را در سر آن زلف دیدی، لطفاً به او بگو که از جایش تکان نخورد (جا را از دست ندهد).

6) چون به او گفتم نگهبان دل من باش، پاسخ داد که از دست بنده کاری ساخته نیست، خدا آن را نگه دارد.

7) سر و مال و جانم فدای آن دوستی که حقّ دوستی و پیمان وفاداری را نگه دارد.

8) گرد و خاک راهی که از آن می گذری کجاست تا حافظ آن را به عنوان یادگاری از باد صبا نگه دارد.