اشیا و ظروف سنگ صابونی، یکی دیگر از مصنوعاتی است که توسط مردم برخی از سکونت گاه های کهن به ویژه جیرفت و تپه یحیی در استان کرمان، با مهارت و ظرافت تمام ساخته می شد. این مراکز از مراکز عمده تولید و صدور سنگ صابون به مناطق دور و نزدیک بوده اند.
به نظر می رسد که ساکنان فلات ایران نیز مانند مناطق دیگر جهان، در ابتدای یکجا نشینی، سرپناه ها و کلبه هایی نه چندان مقاوم از سنگ، چوب و شاخ و برگ درختان و گیاهان می ساختند. آنان اندک اندک آموختند که با استفاده از گِل و سنگ و سرانجام خِشت، بناهای محکم تری بسازند. آن ها سطح دیوارها را با کاه گِل می پوشاندند و گاه آن ها را رنگ آمیزی نیز می کردند و سقف خانه ها را معمولا با تیرهای چوبی می پوشاندند.