ایلامیان به خدایان متعددی اعتقاد داشتند و از آنان برای پیشرفت در کار خود کمک می خواستند.
به عقیده مردمان ایلام قدیم، خدایان دارای نیرویی ماوراء طبیعی بودند که آنان را بر انجام هر کاری قادر و توانا می ساخت. از جمله محبوب ترین خدایان ایلامی، این شوشیناک به معنی خدای شهر شوش بود. معبد چغازنبیل، ستایش گاه این خدا محسوب میشد. الهه های مادر نیز بسیار مقدس بودند در ایلام، کاهنان آداب و تشریفات دینی را زیر نظر کاهن بزرگ به جا می آوردند.
الهه های مادر نیز بسیار مقدس بودند و مقام رفیعی در سلسله مراتب خدایان ایلامی داشتند.
ایلامیان این الهه ها را به عنوان مادر خدایان می پرستیدند و برای آنان معابدی ساخته بودند. در کاوش های باستانی شوش، پکره های گلی فراوانی که به الهه معروف اند، کشف شده که دلالت بر احترام و تقدس آنها نزد مردم دارد. (از دیگر مراکز تمدنی ایران نیز پیکره هایی از الهه های مادر به دست آمده که نشان می دهد عقیده به این الهه ها در ایران فراگیر بوده است.
یکی از ویژگی های مهم تمدن ایلامی و در واقع تمدن کهن ایرانی، مقام و منزلت والایی است که زنان داشته اند. به طور کلی در جوامع باستانی فلات ایران، زنان موقعیت اجتماعی ممتازی داشتند و دارای قدرت و نفوذ فراوان بودند. زنان در عمده ترین کارهای جامعه، دارای نقش اساسی و تعیین کننده بودند. نقوش و پیکره های برجای مانده از دوره ایلامی نشان می دهد که زنان در امور اجتماعی و اقتصادی و مراسم رسمی سیاسی و دینی حضور چشمگیری داشته اند.