شاعران و موسیقی دان ها و داستان گویان که داستان های ملّی و پهلوانی را از حفظ برای مردم می خواندند و داستان ها را سینه به سینه به نسل های بعد منقل می کردند.
این داستان ها بعدها در تدوین خدای نامه ها و سرودن شاهنامه فردوسی مورد استفاده قرار گرفتند.
درحقیقت این گوسان ها بودند که داستان های ملی و پهلوانی را سینه به سینه به نسل های بعد منتقل می کردند.
به زبان و خط پهلوی ساسانی. شاید ابتدا به زبان پارتی (یا زبان پهلوی اشکانی) سروده شده اند.
داستان بیژن و منیژه اصل و ریشه ی اشکانی دارند.
در موضوعات ادبی دینی حقوق تاریخ جغرافی پند و اندرز.
ایرانیان باستان به تعلیم و تربیت و پرورش فرزندانی دانا و پرهیزکار و خردورزی تأکید می کردند.